نباید بزاری عذابت بده یه مشت خاطره از یه بی معرفت
یکی که حضورت براش بس نبود، تو قلبت یه احساسو بی خونه کرد
نباید بزاری بگیره دلت تو روزای برقی این شهر سرد
دلش سنگ بود ندید حالتو چه راحت دلشو از این خونه کند
دوباره با چشم گریون عکساشو می بینی
دویاره با یاد حرفاش آروم نمی گیری
چشمات همه اش به ساعته تا که برگرده کنارت، می دونم دلت طاقت نداره
اونی که ادعاش می شه هوای قلبتو داره
می دونی دیگه خاطرات تو یادش نمیاره
احساست دیگه هر چی که باشه براش فرقی نداره
باور کن توی عمق نگاهش می گه دوست نداره
نباید بزاری شکستت بده یه آدم که از جنس سنگه دلش
می ذاشت پایه ضعفت همه عشقتو دوست دارم هایی که گفتی بهش
نباید که افسرده شی بعد اون مقصر نبودی واسه رفتنش
یه جوری بدی رفتو تنهات گذاشت
بفهمی دروغ بود دلبستنش بفهمی دروغ بود دلبستنش
دوباره باز تنهایی قدم می زنی تو خیابون
دیونه می شی اگه ببینی یکی دیگه رو با اون
نمی تونی باور کنی که یکی رو داره کنارش، می دونم دلت طاقت نداره
اونی که ادعاش می شه هوای قلبتو داره
می دونی دیگه خاطرات تو یادش نمیاره
احساست دیگه هر چی که باشه براش فرقی نداره
باور کن توی عمق نگاهش می گه دوست نداره
میدونم دلت طاقت نمیاره، می دونم دلت طاقت نمیاره، می دونم دلت طاقت نمیاره