بازگشت پینک فلوید پس از 20 سال

 پلی سمسون، همسر دیوید گلیمور که از قضا نویسنده و روزنامه نگار هم هست ، خبر از انتشار آلبوم تازه گروه «پینک فلوید» در صفحه تویتر خود داد و اینگونه زودتر از هر خبرگزاری و روزنامه ای خبر بزرگ بازگشت گروه پینک فلوید به عرصه موسیقی را لو داد.

به گزارش موسیقی ما،از انتشار آخرین آلبوم گروه پینک فلوید 20 سال می گذرد. آنها آخرین بار برای آلبوم «ناقوس جدای» یا «The Division Bell» کنار یکدیگر بودند. البته منهای راجر واترز که سال 1983 و پس از آلبوم «برش نهایی» از گروه جدا شد.

پلی سمسون که خودش هم در آلبوم «ناقوس جدای» در مسند ترانه سرا در تعدادی از قطعات گروه را همراهی کرده است، 5 جولای (شنبه14 تیر) در صفحه تویتر خود نوشت: « در ماه اکتبر (سه ماه دیگر) آلبوم جدید گروه پینک فلوید بام نام «روخانه بی‌انتها» منتشر می شود. این آلبوم بر اساس آخرین ساخته های زیبای ریچارد رایت است که سال 1994 برای پینک فلوید آهنگسازی کرده بود.»

نکته جالب این است که در ماه می دیوید گیلمور روی صفحه اینیستاگرام عکسی منتشر کرده بود که در حال هدایت 3 همخوان زن است. در باره آن عکس توضیحی مبنی بر اینکه گلیمور در حال ضبط کاری با گروه پینک فلوید است، نوشته نشده بود. «دورا مک براون هادسن» یکی از همخوانان زنی که سابقه طولانی همکاری با دیوید گیلمور دارد، پس از اینکه سمسون خبر را در تویتیر لو می دهد، عکس اینستاگرام دیوید گلیمور را دوباره شر می کند و پای آن می نویسد: «این عکس را به یاد دارید؟ این عکس  آن چیزی نبود که شما فکر می کردید.» و بعد اشاره به متنی که سمسون در تویترش نوشته می کند و در پایان می نویسد:«بله! آلبوم جدید پینک فلوید در راه است. من هم جزئی از آن هستم و این شادی آور است.»

گروه افسانه ای پینک فلوید طرفداران بسیاری در ایران دارد. طرفدارانی که در برخی مسائل حتی متعصب ار از طرفداران انگلیسی این گروه هستند و خبر انتشار اثر تازه ای از این گروه، خبری مهمی برای علاقمندان موسیقی راک در ایران است.

پینک فلوید آخرین بار در سال 2005 در کنسرت بزرگ «لایو ایت» که برای حل مشکلات آفریقا برگزار شده بود روی صحنه رفتند ودو قطعه اجرا کردند.در این اجرا هر چهار نفر گروه حاضر بودند حتی راجر واترز هم آمده بود که ترکیب رویایی دهه هفتاد گروه دوباره شکل بگیرد و به مدت 10 ، 15 دقیقه طرفداران قدیمی گروه را دچار حس نوستالژی بکند. سه سال بعد از این اتفاق ریچار رایت پیانیست و نوازنده کیبورد و اورگان گروه درگذشت تا گردهمایی کامل گروه دیگر میسر نباشد. هرچند که رایت در این آلبوم نقش بسیاری دارد چرا که آثار این آلبوم بر اساس آخرین ساخته های او برای پینک فلوید هستند.

گروه پینک فلوید در سال ۱۹۶۵ توسط  سید برت، نیک میسن، راجر واترز و ریچارد رایت تشکیل شد که آن زمان دانشجو بودند. آن‌ها در اواخر دهه ۶۰ میلادی و تحت رهبری سید برت  تک‌آهنگ های موفقی منتشر کردند. سید برت آن زمان مغز متفکر گروه بود. نخستین آلبوم آنها با نام «نی‌زن بر دروازه‌های سپیده‌دم» را عرضه کردند و به شهرت رسیدند. دیوید گیلمورسال ۱۹۶۸ به عنوان پنجمین عضو به گروه پیوست و به تدریج جایگزین سید برت شد که سلامتی روانی خود را از دست داده بود. پس از جدایی برت از پینک فلوید، راجر واترز تبدیل به شاعر اصلی ترانه‌های گروه شد و جایگاه خود را بیش از پیش تثبیت کرد. در این زمان بود که پینک فلوید با آلبوم‌هایی همچون نیمه تاریک ماه (۱۹۷۳)، کاش اینجا بودی (۱۹۷۵)، حیوانات (۱۹۷۷)، دیوار (۱۹۷۹) و برش نهایی (۱۹۸۳) به شهرت جهانی دست پیدا کردند.

برش نهایی(Final Cut) آخرین آلبومی بود که واترز در آن حضور داشت.آلبوم که در مذمت و نکوهش قدرت های سیاسی ساخته شده و ترانه سرایی آن مشخصا امضای واترز را با خود داشت. این آلبوم بیشتر هم از جنبه متن ترانه ها تحسین برانگیز بود. واترز و دیگر اعضای گروه در این آلبوم به مشکل خوردند چون این البوم به شدت سیاسی شده بود و گیلمور و میسون ظاهرا از این مسئله ناراضی بودند و حتی آلبوم را متعلق به پینک فلوید نمی دانستند.

 پس از این و بعد طی پروسه حقوقی دادگاه پینک فلوید را به گیلمور ،رایت و میسون داد و نه به واترز و از همین جا میان طرفداران آنها هم شکاف افتاد. اصطلاح گروهی «واترزی» شدند و گروهی «گیلموری» و ظاهرا این اتفاق در ایران شدیدتر از جاهای دیگر دنیا بود.