<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin: 3.6pt 0cm;"><span lang="FA">مدیر یک مرکز نشر موسیقی معتقد است: آییننامهای که به تازگی از سوی دفتر موسیقی خطاب به مدیرعاملان موسسات و شرکتها اعلام شده است، هیچ وجاهت قانونی ندارد.</span><span lang="FA"><o:p></o:p></span></p><div><span lang="FA"><br></span></div>
مدیر یک مرکز نشر موسیقی معتقد است: آییننامهای
که به تازگی از سوی دفتر موسیقی خطاب به مدیرعاملان موسسات و شرکتها اعلام شده است،
هیچ وجاهت قانونی ندارد.
رامین صدیقی - مدیر انتشارات «هرمس» - درباره
آییننامه تازه منتشر شده از سوی دفتر موسیقی به خبرگزاری ایسنا، گفت: به تازگی آییننامهای
از سوی دفتر موسیقی منتشر شده که البته به ما ناشران ابلاغ رسمی نشده است و من متن
آن را روی خروجی ایسنا دیدهام؛ باید بگویم که این آییننامه یکصفحهای، پر از ایراد
است.
او ادامه داد: وجود این آییننامه دردی
را دوا نمیکند. مشکل را نمیشود با مشکل حل کرد. این کار فقط یک مشکلسازی جدید است.
هیچ نگاه کارشناسی به این آییننامه وجود ندارد و بندهای آن اصلا دقیق نیست.
صدیقی در تحلیل بندهای این آییننامه توضیح
داد: در بند اول آمده است که شرکتها باید نسبت به معرفی یک نماینده رسمی که استخدام
شرکت باشند به دفتر موسیقی اقدام کنند. باید در این باره بگویم که همیشه در یک رابطه
کاری دوطرفه، طرفین شخصی را به عنوان نماینده معرفی میکنند که مسئلهای هم نیست اما
کنکاش در رابطه استخدامی دخالت در امور تشکیلاتی یکدیگر است. وقتی من نمایندهای را
معرفی میکنم، یعنی او را قبول دارم و مسئولیتش با من است. دیگر به استخدام بودنش چکار
دارند؟ مگر وقتی ما به دفتر موسیقی میرویم به ما ربطی دارد که کارمندان آنجا قراردادی
هستند یا استخدام شدند؟
وی افزود: این موضوع باعث ناراحتی است.
قرار بود با حضور مدیر جدید کار اصولیتر شود. اگر قرار است آییننامهای تدوین شود،
باید مورد آسیبشناسی قرار گیرد.
این ناشر درباره بند دوم آییننامه گفت:
بند دوم آییننامه بند اول آن را نقض کرده است. زیرا اعلام شده جهت پیگیری پروندهها
حتما باید مدیرعاملها با تعیین وقت قبلی به دفتر بیایند. پس نماینده ما قرار است،
برای احوالپرسی به دفتر موسیقی بیاید؟ در واقع نماینده قرار نیست، کار اجرایی کند.
با فرض این که بند یک درست باشد، بند 2 آن را نقض میکند.
مدیر انتشارات «هرمس» اضافه کرد: در بند
3 آمده است که ما یک هفته فرصت داریم، نمایندهمان را معرفی کنیم؛ در صورتی که این
آییننامه اصلا به ما ابلاغ رسمی نشده است. بلکه مدیر هر شرکتی که به دفتر موسیقی رفته
این آییننامه را دیده است. اگر مدیر شرکتی نخواهد تا 3 ماه دیگر به دفتر موسیقی برود،
تکلیف چیست؟ این روند اداری ناشیانه است. اصلا میخواهم بدانم، دفتر موسیقی خودش میتواند،
ظرف یک هفته کارمندی مورد اعتماد استخدام کند؟
نامه پیروز ارجمند
صدیقی همچنین اظهار کرد: در بند 4 این
آییننامه آمده است، که از تاریخ ابلاغ از شرکتها بازدید میشود. من مدیر این تشکیلات
هستم و دفتر موسیقی هم تشکیلات دارد. میتوانیم، هروقت که خواستیم با تعیین وقت با
یکدیگر صحبت کنیم و همدیگر را ببینیم و برای همچین کاری اصلا نیازی نیست، بخشنامه و
آییننامه منتشر شود. در غیر این صورت، من اجازه نمیدهم کسی از تشکیلاتم بازدید کند.
او افزود: سه گروه اجازه دارند، از «هرمس»
بازدید کنند. اول کسی که حکم قضایی دارد. دوم بازرسان اداره اماکن و سوم هم ممیزین
مالیاتی هستند. من این محل را برای بازدید در اختیار کسی قرار نمیدهم. این آییننامه
خودش بار حقوقی دارد و دفتر موسیقی اصلا اجازه چنین کاری را ندارد.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش اظهار کرد:
در بند 5 آییننامه نوشته شده است که مراکز موظفاند، 10 نسخه از آلبومهای صوتی و
تصویری خود را به دفتر موسیقی بفرستند. چرا؟ اگر میخواهند آرشیو کنند که تا 3 نسخه
هم کافی است. مثل 1 نسخهای که همیشه به کتابخانه ملی میدهیم. حالا اگر دفتر موسیقی
تمایل دارد، 10 نسخه اثر را از من بگیرد، سوالم اینجاست اگر شرکتی 80 عنوان اثر دارد،
باید 800 آلبوم به دفتر موسیقی بفرستد؟ دفتر موسیقی میتواند،10 نسخه را از ما بخرد
و من با کمال میل قبول میکنم.
صدیقی ادامه داد: در بند 6 آییننامه دفتر
موسیقی گزارش کتبی و فیلم کنسرت از ما میخواهد. مگر دفتر 6 بلیت کنسرت از ما نمیگیرد
که ناظرانش را به کنسرتهای ما بفرستد. نوشتن گزارش کتبی از کنسرت هم کار همان ناظران
است. از طرفی در تعهدنامه ما برای برگزاری کنسرت آمده است که تصویربرداری از اجراها
ممنوع است. اما هماکنون از ما گزارش تصویری هم میخواهند.
این مدیر نشر درباره بند 7 آییننامه دفتر
موسیقی نیز اظهار کرد: به ما گفتهاند، در راستای ارتقای کیفی کنسرتها، اجرا در
اماکن و سالنهای ورزشی ممنوع است؛ در پاسخ به این موضوع هم باید بگویم که در همه جای
دنیا کنسرتهایی که در فضای بزرگ یا باز برگزار میشوند، مشکل صدا دارند و این وظیفه
کنسرتگذار است که فضایی استاندارد ایجاد کند. این قانون در شهری وضع شده است که
12 سالن موسیقی بیشتر ندارد و من نمیدانم با چه زیرساختی این قانون را گذاشتهاند.
وی افزود: من مطمئنم که درباره کنسرت در
شهرستانها خودشان مجبور میشوند، این بند را زیر پا بگذارند، زیرا در شهرستانها سالن
استاندارد برای موسیقی وجود ندارد.
او همچنین گفت: در نهایت در بند 8 نوشتهاند
که در صورت رعایت نکردن هر یک از بندهای آییننامه با شرکتها برخورد خواهد شد. سوال
من این است که کدام آییننامه؟ ما هیچ آییننامهای را ندیدهایم. کوچکترین توقع ما
این است که آییننامه دفتر موسیقی را ببینیم. شاید اگر من این آییننامه را ببینم،
تصمیم بگیرم این حرفه را کنار بگذارم. این قانون مثل همان مسئله ستاد صیانت دور باطل
است