"راز رود " شنیدنی شد

آلبوم موسیقی «راز رود» به تازگی منتشر و روانه بازار موسیقی شده است.

در این آلبوم علی اکبر مرادی نوازنده تنبور و پژمان حدادی نوازنده سازهای کوبه‌ای، به دونوازی پرداختند.

علی اکبر مرادی و پژمان حدادی کنسرتی را با همین عنوان در فرهنگسرای ارسباران به روی صحنه بردند. در بخش اول این کنسرت، قطعات مقام اصفهان (الله ویسی وهجرانی)، مقدمه، یادیاران، آواز الله ویسی، تصنیف هلال ابرو، بیات درویش حسن، دلارام، رویای کودکی، تاسه (هجران)، تاخت اجرا شد. قطعات آلبوم «راز رود» و قطعه‌های فرازآواز، گیاده ورود، آواز، تصنیف ساقیا بی‌گه رسیدی، خروش رود، رود خرام، آهنگ درویش دل ریش، رجز رود و وصال رود نیز در بخش دوم اجرا شدند.

آلبوم «راز رود» هفت قطعه دارد که از میان آن‌ها می‌توان به «رازآور»، «سماع رود»، «پریشان رود»، «خروش رود»، «رود خرام»، «رجز رود» و «وصال رود» اشاره کرد.

آلبوم زنده رود به همیت نشر سروه تنبور منتشر شده و آرمین کارباف میکس و مسترینگ آلبوم را انجام داده است.

علی اکبر مرادی تنبور نواز برجسته و استاد موسیقی نواحی ایران متولد ۱۳۳۶ در طایفه گوران کرمانشاه است. به اعتقاد بسیاری از اهالی موسیقی وی تنها کسی است که توانایی اجرای ۷۲ مقام موسیقایی ساز تنبور را دارد. آثاری از جمله تریکه هانه، گلاریژان، مهجوری، سحرواران و … از آثار او به شمار می روند. اجرای تکنوازی های داخلی و خارج از کشور، عضویت در نخستین گروه تنبور نوازان ایران در سال ،۵۹ همکاری با شهرام ناظری در کنسرت های داخلی و خارجی و انتشار کاستی با بیژن کامکار و همچنین کیهان کلهر نام مرادی را با بزرگان موسیقی سنتی ایران در سال های اخیر گره زده است.

پژمان حدادی هم سال ۱۳۴۸ در تهران به دنیا آمد. او از سن ۱۰ سالگی فراگیری ساز تمبک را ابتدا به مدت ۲ سال نزد اسدلله حجازی آغاز کرد. از آموخته‌های ایشان بهره فراوان برد و همواره خود را در ارتباط با پایه ریزی و اساس فراگیری صحیح تمبک نوازی مدیون او می‌داند. پس از آن‌ برای مدت کوتاهی‌ از محضر بهمن رجبی نوازنده برجسته تمبک بهره برد که این امر راهگشای نگاه و تجربه دیگری از نوازندگی تمبک گردید و سبب شد با شوق و جدیت بیشتری به فراگیری و تمرین این ساز بپردازد. وی همچنین با پیگیری مستمر سبک‌های گوناگون نوازندگی پیشکسوتان تمبک را دنبال میکرد و شیفته سبک نوازندگان نامداری چون زنده یاد حسین تهرانی‌، ناصر فرهنگفر و همچنین مرتضی‌ اعیان بود و به طریق شنیداری از آثار ضبط شده آنها تاثیر بسیار زیادی گرفت.