دیگر نه نوای سوت و نه صدای آرشه‌های پرطنین او را نمی‌شنویم

لحظه به لحظه بر غم و انده جامعه موسیقی در پاییز 93 افزوده می شود. پس از «مرتضی پاشایی» و «بهمن بوستان» این بار استاد «علیرضا خورشیدفر» هم در برابر خواست حضرت حق سر تعظیم فرود آورد. این نوازنده با سابقه ساز کنترباس به دلیل ایست قلبی جان به جان آفرین تسلیم کرد و کوله باری از خاطرات را برای مخاطبان موسیقی به جا گذاشت. به همین مناسبت، پیام ها و یادداشت هایی را منتشر کردند. «محمد حسین مقدس تفرشی» که از تهیه کننده های فعال ژانر سنتی و ارکسترال است هم یادداشتی را پیرامون این اتفاق در اختیار ما قرار دارد. او در مطلب خود پیرامون آخرین اجرای زنده یاد علیرضا خورشیدفر سخن گفت:
«دیگر نه نوای سوت و نه صدای آرشه های پرطنین او را نمی شنویم. علیرضا خورشیدفر از بین جامعه موسیقی رفت. در چند دهه اخیر اغلب نوازندگی های ساز کنترباس آثار مطرح موسیقی کشور توسط ایشان انجام شد و مخاطبان موسیقی با صدای ساز این بزرگمرد آشنا بودند. پس از آنکه وارد حیطه اجرایی موسیقی شدم، توفیق همکاری با این استاد در اجرای ارکستر «مهرنوازان» نصیب بنده شد. ایشان همیشه نسبت به تمامی اعضای ارکستر محبت داشتند و مرد مهربان و هنرمندی به معنای واقعی کلمه بودند. ما طی چند سال اخیر، پنج یا شش عنوان کنسرت داشتیم و در همه برنامه ها این محبت را داشتند که حضور بهم برسانند و از هنرشان بهره مند شویم. فکر می کنیم آخرین اجرایی که در خدمت آقای خورشید فر بودیم کنسرت «شب عاشقان بیدل»، ساخته آقای «همایون رحیمیان» و خوانندگی آقای «حسام الدین سراج»، بود که فکر کنم باید آن برنامه را آخرین کنسرت آقای خورشیدفر قلمداد کنیم. لبخند از لب آقای خورشید فر دور نمی شد و یک هنرمند بی حاشیه، مهربان ، آرام و شوخ طبع بودند. به خاطر دارم هر زمان که با ایشان تماس می گرفتم، من نمی توانستم باور کنم که با این کسوت و جایگاه و سن تا چه حد می توانند مهربان باشند. یکی از زیباترین خاطره های من از آقای خورشیدفر دارم و در هنگام وقوع آن شوکه شدم به شب یلدا باز می گردد. اصلا در تصور و تخیل من نبود که در آن شب از یک استاد و پیشکوست نوازندگی، پیامک تبریک یلدا را دریافت کنم. باور نمی کردم که این استاد بزرگوار، بنده را هم از یاد نبرده باشند و آن چیزی که وظیفه من نسبت به ایشان بود را با منش بی نظیر خود ادا کردند. افتخار میزبانی از استاد خورشیدفر در کنسرت های خودمان را داشتیم و واقعا برای آن برنامه ها وزنه ای بودند.
مهم تر از فقدان علیرضا خورشیدفر، حفظ خورشیدفرها است. به زودی اجرایی خواهیم داشت و به همین مناسبت میزبان اساتید و نوازندگان بزرگی هستیم. با خیلی از هم دوره ای های استاد خورشیدفر تماس می گیریم ولی به دلیل ابتلا به بیماری یا مشکلات، می بینیم که یک نسل ارزشمند و گنجینه ای از تجربیات به افول نزدیک می شود. باید قدر اساتید بزرگوار را بدانیم زیرا هنرمند و نوازنده قدیمی که هنوز هم توانمند هستند، کم نداریم. نام این اساتید با ده ها پله اختلاف از سایرین ذکر می شود و همگان بر هنر و تجربیات ارزشمند آنها گواهی می دهند. اغلب هنرمندان جوان ما از افتخار شاگردی این اساتید یاد می کنند. آقای خورشیدفر بهترین نوازنده و استاد کنترباس ایران بودند و می توانم بگویم که نسل جدید کنترباسیست های ایران، همگی مدیون این استاد هستند.
درگذشت این استاد بزرگ و الگوی واقعی منش و رفتار هنرمندی را به جامعه موسیقی، خانواده محترم و شاگردان ایشان تسلیت عرض می کنم. واقعا بغض سنگینی دارم که دیگر نمی توانم در بروشور برنامه های آینده نام ایشان را ذکر کنم...»