صبح دیروز نشست پرسش و پاسخ اصحاب رسانه از آلبوم "ناگفته‌ها" با صدای حافظ ناظری در خانه موسیقی ایران و با حضور این خواننده برگزار شد.
روی آلبوم حساسیت دارم
حافظ ناظری در ابتدای جلسه ضمن ابراز خوشحالی از به پایان رسیدن این اثر گفت: اینکه آلبوم دارد به صورت کامل در ایران منتشر می‌شود خیلی خوشحالم و استرس زیادی هم دارم، به طوری که شب گذشته تا پاسی از صبح در چاپخانه برای نظارت روی آلبوم وقت گذاشتم تا با مشکلی رو به رو نشود و همه چیز درست انجام شود.
آغاز فعالیت جدی کاری در ایران
او در ادامه نشست از آغاز دوره جدید فعالیت‌هایش در ایران خبر داد و گفت: از آنجایی که می‌دانید من اصولا آدم گوشه‌گیری هستم و فعالیت زیادی در ایران نداشتم، اما انتشار این آلبوم آغاز دوره جدیدی از فعالیت‌های من در ایران خواهد بود و از اصحاب رسانه که نقش زیادی در این امر دارند توقع دارم از روی آوردن به ناخوشایندی‌ها دوری کرده و فراموش نکنیم که همه ما دیگر به کشور خودمان ختم نشده و در یک دهکده جهانی در حال زندگی کردن هستیم و خوب است که با این قبیل کار‌ها خودی نشان دهیم.
کار من شبیه هیچکس نیست
این را باور دارم که کاری که من می‌کنم شبیه به هیچ کس نبوده و نیست و هیچکس رقیب من نیست، از سازی که می‌نوازم مخصوص به خودم بوده تا آهنگسازی‌ها همگی خاص خودم هستند و هیچ موقع حس رقابت با کسی را نداشته‌ام.
خودمان به خودمان حمله نکنیم
او همچنین درباره اولین بودن این آلبوم گفت: خیلی خوب است که شرکتی مانند سونی که مارکی معتبر و جهانی است برای اولین بار در خاورمیانه کاری این چنینی را در دست گرفته و منتشر کند.
او افزود: متاسفانه در کشور ما وقتی یک نفر از آن طرف آب برنده جایزه‌ای می‌شود همه به سمت او جبهه می‌گیرند و قصد نقد کردن آن شخص و اثرش را داریم! اما چرا باید اینطور باشد؟ چرا ما همیشه خودمان به خودمان حمله می‌کنیم؟ ما خودمان با خودمان مشکل داریم و این وسط شما اصحاب رسانه هستید که می‌توانید باعث به وجود آمدن یک پیوند خوب باشید.
از شرکت ایران‌گام راضی‌ام
او درباره کلیت این آلبوم گفت: "ناگفته‌ها" چندی پیش ۲۲ دقیقه از آن منتشر شد و از آنجایی که باید اول در آمریکا به صورت سراسری منتشر می‌شد تنها توانستیم چند دقیقه از آن را در اینجا منتشر کنیم، البته از حواشی که حول محور آن به وجود آمد نباید گذشت. در هر صورت بعد از ۴ سال هم توانستیم فیلمی از پشت صحنه و حواشی آن جمع آوری کنیم که در قاب تصویر بزودی منتشر خواهد شد.
او ادامه داد: قبل از واگذاری از شرکت‌های معتبر مختلفی برایم درخواست شد که در نهایت به شرکت ایران‌گام رجوع کردم که سال‌های سال است که در این حوزه فعالیت کرده و سابقه خوبی در ارائه آثار فاخر دارد و از انتخابم راضی هستم.
روز شنبه رونمایی در ایران
ناظری درباره ابهاماتی که در این آلبوم و پوستر‌هایش داشت هم گفت: این مسئله را بار‌ها و بار‌ها در طی ۳ سال گذشته توضیح دادم و این بار برای آخرین بار می‌گویم که پروژه "سمفونی رومی" با کمک پدرم در دست داریم یک پروژه کاملا مستقل و نمایانگر پیوند میان موسیقی شرق و غرب است و آلبوم "ناگفته‌ها" به عنوان اولین بخش این پروژه منتشر خواهد شد.
تمام زندگی‌ام را در نیویورک فدا کردم
حافظ ناظری همچنین از قرار گرفتن این آلبوم به عنوان اثر شماره یک موسیقی کلاسیک جهان گفت: اگر به سایت بیلبورد سر بزنید متوجه می‌شوید که کار من به عنوان اثر شماره یک قرار دارد و مطمئن باشید اگر غیر از این بود هیچ وقت شرکتی مانند سونی این ریسک را نمی‌کرد که با من وارد مذاکره و انتشار شود.
او افزود: وقتی حرف از ایران و ایرانی می‌شود همه به عنوان تروریست و بمب اتم می‌شناسند و هیچ کس نمی‌داند چه هنر و هنرمندانی در این کشور مشغول فعالیت هستند، خود من تمام زندگی‌ام را در نیویورک فدا کردم در شبکه سی‌ان‌ان هم از قابلیت‌های بارز موسیقی ایرانی دفاع کردم در صورتی که مردم من، من را نقض کردند اما بیگانه‌ها من را تشویق کردند.
فعلا قصد برگزاری کنسرت ندارم
وی درباره لغو کنسرت اخیر با پدرش شهرام ناظری گفت: ما برای این کنسرت زحمات زیادی کشیدیدم و قصد داشتیم تا از چهره‌های به نام جهانی در کارمان استفاده کنیم که متاسفانه در انتهای کار ویزاهای این دوستان با تاخیر مواجه شد که این وسط اعضای گروه دلگیر شدند و ما هم بابت این کنسلی هزینه گزافی پرداخت کردیم، به همین جهت است که ترجیح می‌دهم تا زمانی که شرایط حضور این افراد در اینجا می‌سر نشده کنسرتی برگزار نکنم.
کار من متفاوت است
حافظ ناظری در پایان نشست در جواب سوال خبرنگاری مبنی بر پخش سوپرمارکتی آلبومش و قاب ساده آن گفت: خودم دوست داشتم این کار این‌گونه پخش شود. دوست ندارم خودم را از دیگران جدا کنم. می‌خواستم چون کار متفاوت است به سوپرمارکت بیاید و جوان‌ها کار را ببینند. در ایران خیلی‌ها علاقه دارند بعضی مسائل را از هم جدا کنند، اما من اینطور نیستم. مثلا یک هنرمند مطرحی کاری را ارائه داد که خیلی هم موفق بود، اما همه گفتند کارش پاپ بود، خب حالا پاپ باشد مگر جنایت کرده است؟