محمدرضا شجریان گفت: من بدون شعر نمی‌توانم آواز بخوانم و مثل اتومبیلی می‌شوم که بنزین ندارد.
محمدرضا شجریان: آنچه را باید تا به حال خوانده‌ام
به گزارش ایسنا، این استاد آواز ایرانی با حضور در همایش بین‌المللی حافظ اظهار کرد: بیتی از اشعار حافظ در این همایش خوانده شد، به نظرم درست خوانده نشده و درست آن به نظرم این‌گونه است: جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت / عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد. بیت دیگری نیز هست که به نظر من الحق زیباست: نظری خواست که بیند به جهان صورت خویش / خیمه در آب و گل آدم زد». البته من نمی‌دانم چرا این بیت در خیلی از نسخ حافظ نیست.
او ادامه داد: غنای شعر حافظ من را به خواندن وامی‌دارد و چنان من را شیفته می‌کند و می‌برد به جایی که از خود بی‌خود می‌شوم و یک‌باره به خود می‌آیم و متوجه می‌شوم در جمعی در حال آواز خواندن هستم.
وی بیان کرد: شعر حافظ گاهی من را در آواز به جایی می‌برد که همیشه نمی‌توان به آنجا رسید. حافظ همیشه برای من مطرح بوده و معلم، مربی، پدر و همه‌چیز بوده است. عشق برای ملک نیست برای انسان است. فرشته عشق نداند که چیست:
فرشته عشق ندانست چیست قصه مخوان
بخواه جام و شرابی به خاک آدم ریز
جلوه‌ای کرد رخش دید ملک عشق نداشت
خیمه در مزرعه آب و گل آدم زد
شجریان در پایان سخنانش اضافه کرد: زیاده‌گویی نمی‌خواهم بکنم؛ چند سالی است که من می‌خوانم و آنچه را باید تا به حال خوانده‌ام و از این به بعد هرچه بخوانم زیاده‌گویی است. البته چند سالی هست که نمی‌توانم اینجا بخوانم.