اداره‌ی اماكن در روزهای گذشته، دو كنسرت مهم را لغو كرده است. كنسرت «جیپسی كینگز فامیلی» و البته «كیهان كلهر». این روند، نگرانی بسیاری را برای اهالی موسیقی به وجود آورده است؛ چرا كه می‌توان آن را مشكلی دیگر بر هزاران مشكلی دانست كه هنرمندان عرصه‌ی موسیقی با آن روبه‌رو هستند. در این میان، مشكل اینجاست كه با وجود صدور مجوز از طرف دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حالا نهادهایی دیگر مانع از اجرای برنامه می‌شوند.
در این باره دکتر «پیروز اراجمند» -مدیرکل دفتر موسیقی- در گفت‌وگو با سایت «موسیقی ما» درباره لغو این کنسرت‌ها گفت می‌گوید: «من امروز صبح گزارشی را برای دفتر وزیر آماده كرده و در آن مراتب اعتراض خود به این ماجرا را اعلام كرده‌ام و هم‌اكنون منتظر دستور وزیر هستم تا اقدامات لازم در این خصوص انجام شود.»
او همچنین به گزارشی اشاره می‌کند که پیش از این در این خصوص به «كمیسیون هنر و معماری شورای انقلاب فرهنگی» ارائه داده و در آن درباره‌ی مخالفت‌های اداره‌ی اماكن برای برگزاری كنسرت‌های خارجی -با حضور هنرمندان ایرانی یا بدون حضور آنها- ارائه كرده است. اداره‌ی اماكن حتی با برگزاری كنسرت هنرمندان شرقی و جهان اسلام نیز مخالفت دارد. از همین روست كه «ارجمند» می‌گوید: «دولت به تعاملات فرهنگی و همچنین تعاملات دوسویه اعتقاد بسیاری دارد و این سیاست اداره‌ی اماكن با این مسأله در تضاد است. ما حتی برای عید فطر، به عنوان یكی از بزرگ‌ترین اعیاد اسلامی، از هنرمندان كشورهای مسلمان تونس، مراكش، عراق، سوریه و لبنان دعوت كرده بودیم تا برای اجرای برنامه در ایران حضور داشته باشند و حالا آن برنامه را نیز باید «كأن لم‌یكُن» تلقی كرد. در حالی كه این برنامه‌ها با ماهیت اسلامی-ایرانی در راستای سیاست‌های كل نظام است و از همین روی، اداره‌ی اماكن، باید پاسخگو باشد كه چرا با اجرای چنین برنامه‌هایی مخالف است.»
او در پاسخ به این سوال كه حال علاوه بر حضور گروه‌های «دلواپسان»، فرمانداری‌ها، اداره‌ی ارشاد شهرستان‌‌ها و... هنرمندان عرصه‌ی موسیقی باید با این مشكل جدید چه برخوردی داشته باشند، می‌گوید: «من هم با شما موافق هستم كه فشارها روی موسیقی بسیار زیاد است. ای كاش كسانی كه نگران برگزاری كنسرت با مجوزهای رسمی و با وجود دقت ما در شئون كشور هستند، این نگرانی را در را‌ه‌های درست‌تری به خرج می‌دادند و به این نكته توجه می‌كردند كه وزارت ارشاد، خود دقت فراوانی روی تمام موارد یك كنسرت از جمله شعر، موسیقی و غیره دارد.»
ارجمند در انتها خواستار اعتماد بیشتر به اهالی موسیقی شده و می‌گوید: «به نظر می‌رسد حالا بیشترین فشار روی اهالی موسیقی است؛ آن هم در حالی كه «هنر موسیقی» از بركات انقلاب ماست و در این سال‌ها خود هنرمندان موسیقی توانسته‌اند، موسیقی ناب و اصیل را گسترش داده و مانع رواج موسیقی‌های مبتذل میان عامه‌ی مردم شوند.»