اركستر سمفونیك تهران، چهارشنبه و پنج‌شنبه‌ی این هفته 27 و 28 خردادماه بار دیگر كنسرت برگزار می‌كند.
این اركستر به رهبری «علی رهبری» قطعاتی از ادوارد گریك (كنسرتو برای پیانو و سوئیت پریگنت) را به همراه «رومئو و ژولیت» چایكوفسكی اجرا خواهد كرد. این در حالی است كه از چندی قبل، هشت سولیست به این اركستر اضافه شده‌اند و علاوه بر آن قرار است «سمفونی شماره 9 دوژاک» توسط موسسه ناکسوس منتشر شود.
ارکستر درجه‌ی یک، سالن آكوستیک و صدابرداری خوب از جمله دلایلی بوده كه این موسسه حاضر به انتشار این سمفونی شده كه طی سه روز ضبط آن انجام شده است. این در حالی است كه به گفته‌ی رهبری، قرار است یك هیات انتخاب بی‌طرف لیست آهنگسازان ایرانی را تهیه کرده و به صورت قرعه‌کشی شماره‌گذاری کند تا در آینده‌ای نزدیک ضبط قطعات آغاز شود. با «علی رهبری» درباره‌ی آخرین وضعیت اركستر گفت‌وگو كرده‌ایم:
«رهبری» درباره‌ی سولیست‌هایی كه قرار است از این پس در اركستر سمفونیك همكاری داشته باشند و دلیل انتخاب این افراد می‌گوید: «انتخاب این افراد مثل تمام نوازندگان دیگر با این رویكرد انجام شد كه در اركسترهای مختلف، حضور موفقی داشته باشند. در واقع این نوازندگان، چهره‌های بسیار شناخته شده و از نظر موسیقایی حرفه‌ای هستند و هر كدام‌شان می‌توانند در یك اركستر به عنوان «مایستر» فعالیت داشته باشند؛ اما هم‌اكنون قرار است به عنوان نوازنده و البته سولیست با اركستر همكاری داشته باشند. البته همكاران من در كشورهای مختلف از جمله كانادا، چك، اتریش، آلمان و جاهای دیگر كمك كردند تا این افراد را شناسایی و از حضورشان در اركستر استفاده كنیم.»
رهبری در ابتدای حضورش در ایران به این مسأله اشاره كرد كه نوازندگانی كه هم‌اكنون در اركستر فعالیت دارند، تا 6 ماه به صورت آزمایشی فعالیت‌هایشان را ادامه می‌دهند. او اما هم‌اكنون كه چند ماه از فعالیت اركستر می‌گذرد، درباره‌ی وضعیت نوازندگان چنین توضیح می‌دهد: «من از این نوازندگان به شدت راضی هستم. آنها بسیار بیشتر از آنچه من انتظار داشتم، ظاهر شدند. تمرینات ما هم‌اكنون بعد از چند ماه بدون هیچ مشكلی به صورت بسیار منظم انجام می‌شود و می‌توانم بگویم كه نوازندگان هم‌اكنون در حدی بسیار عالی هستند. برای مثال هم‌اكنون در اركستر نوازنده‌ی دختر 22 ساله‌ای وجود دارد كه «كلارینت» را به شكلی حرفه‌ای می‌نوازد و حتی در تمرینات، دیگر نوازندگان را به تحسین و اشتیاق وا می‌دارد. امیدوارم هم‌اكنون اركستری پایه‌ریزی شود كه بتواند در آینده‌ای طولانی‌مدت -با حضور هر رهبری كه انتخاب می‌شود- فعالیت‌های منظم خود را انجام دهد. نوازندگان دیگری هم هستند كه من صدای سازشان را می‌توانم با بهترین نوازندگان دنیا مقایسه كنم؛ برای مثال ما هم‌اكنون به شدت نیاز به حضور نوازندگان «فاگوت» داریم كه خوشبختانه هم‌اكنون یك نوازنده‌ی عالی در این خصوص فعالیت می‌كند. در «هورن» هم پیش از این مشكل وجود داشت كه خوشبختانه این مشكل هم‌اكنون رفع شده است. از آقای «آیدین احمدی‌نژاد» نیز به عنوان لیدر نوازندگان بسیار راضی هستم. به هر حال هم‌اكنون در فاصله‌ی كوتاهی، سطح اركستر با تغییر بسیار محسوسی مواجه بوده و این احتمال وجود دارد كه از همین نوازندگان به همراه نوازندگان برتری كه در داخل یا خارج از كشور هستند، بهره ببریم. اما همان‌طور كه گفتم، بیشتر می‌خواهم از نوازندگان جوان و شاید بی‌نام استفاده كنم تا بتوانند سال‌ها به عنوان نوازنده‌ی اركستر فعالیت داشته باشند.»
به گزارش سایت موسیقی ما، او بار دیگر درباره‌ی جدایی «ارسلان كامكار» و همچنین «پدرام فریوسفی» می‌گوید: «برخلاف همه‌ی آنچه در این مدت گفته شد، دلیلی كه باعث جدایی آقای كامكار از اركستر سمفونیك تهران شد، خستگی ایشان بود. ایشان یكی از بهترین دوستان من است و همان‌طور كه پیش از این گفته‌ام، قول داده‌اند كه هر زمان كه نیاز بود، از حضورشان استفاده كنیم. از سوی دیگر عدم حضور آقای «پدرام فریوسفی» برای من هم ناراحت‌كننده بود. من پیش از این در اتریش و همچنین استانبول با ایشان به شكل شخصی كار كرده‌ام و می‌دانم كه چه توانایی‌هایی در نوازندگی دارند. ایشان موزیسین درجه‌ی یكی هستند؛ اما برخی ناهماهنگی‌ها وجود داشت كه باعث شد ما دیگر نتوانیم همكاری داشته باشیم. به هر حال من حساسیت بیشتری روی لیدرها و مایسترهای اركستر دارم. از قدیم گفته‌اند كه «حرمت مسجد را متولی‌اش باید حفظ كند».»
او در پاسخ به این سوال كه :«اما ابتدا باید وضعیت مالی نوازندگان تأمین شود تا آنها بتوانند تمام‌وقت در اختیار اركستر باشند» هم توضیح می‌دهد: «این روزها طوری درباره‌ی مسأله‌ی مالی اركستر صحبت می‌شود كه انگار نوازندگان وضعیتی بسیار وحشتناك دارند؛ اما فقط نباید به حقوق پایه‌ی نوازندگان نگاه كرد؛ قرار است با هر اجرا، 20 درصد به حقوق نوازندگان اضافه شود. از مهرماه، قرار است ما هر هفته یك كنسرت داشته باشیم. این در حالی است كه فكر می‌كنم این اركستر خیلی زود به شرایطی خواهد رسید كه دیگر نیاز به حضور رهبر در تمرینات ندارد و اعضای آن می‌توانند خودشان فعالیت‌هایشان را ادامه دهند.»