با «نگران نباش» خودش را معرفی و «خیلی زیاد» را در سکوت منتشر کرد. «بی خداحافظی» شروع رسمی کار او به عنوان خواننده بود. بخشی از زندگی اش را با «فیلم کوتاه» به تصویر کشید. در «فکرای منطقی» حرف های خود را زد تا به «ماه عسل» برسد. یه جاده یه سفر/ یه ماه عسل، بستر مناسبی برای این خواننده جوان شد. شاید این نام را بر روی کاور آلبوم ها و تک قطعات دیده باشیم. اما کمتر کسی می دانست، این جوان با استعداد، نه تنها ترانه سرا و آهنگساز است، بلکه توانایی خوانندگی نیز دارد. وی که در حال برنامه ریزی برای انتشار اولین آلبوم رسمی خود است، می گوید؛ دنیایی از واژه در ذهن دارم. نگاه او به دنیا و اشیا با دیگران تفاوت دارد. همه چیز را به چشم سوژه ای برای ترانه و ملودی هایی که می سازد، می بیند. کارنامه درخشان امیرعلی بهادری نسبت به سن و سال او، بهانه خوبی بود تا گفت و گویی مفصل با وی داشته باشیم.
از چه زمانی احساس کردید، خوب بنویسید و خود را به عنوان ترانه سرا معرفی کنید؟
خوب بودن نسبی است و باید نسبت به بهترین ها ارزیابی شود. من تجربه نویسندگی رمان و داستان کوتاه را داشتم. از یک جایی احساس کردم اگر تخیلات من با موسیقی و قوانین ریاضیات همراه شود، اتفاق درستی رخ می دهد. 10 سال قبل وقتی با «نیما علامه» آشنا شدم ، جنس نوشته های من عوض شد. نیما ترانه های من را کارگردانی کرد و چهارچوب درست را به من نشان داد.
و آهنگسازی چطور؟
با هم شروع کردم. هر وقت می نوشتم، موسیقی نا خواسته با آن همراه می شد. علم موسیقی را تجربی یاد گرفتم. این موضوع باعث شد، یادگیری کوچکترین نکات هم برایم مهم باشد. ساز زدن را هم به همین شکل آموختم. رفته رفته با هارمونی و دیگر مبانی موسیقی نیز بیشتر آشنا شدم.
هدف شما از ابتدا خوانندگی بود یا به مرور زمان احساس کردید، می توانید خواننده خوبی باشید؟
همیشه روی ملودی های خودم می خواندم. اما صدای پخته ای نداشتم، برای همین خوانندگی را جدی نمی گرفتم. کم کم صدایم پخته تر شد، احساس کردم می توانم خوانندگی را هم تجربه کنم.
در ترانه سرایی و آهنگسازی از کسی الگو می گرفتید یا می خواستید مسیری جدا داشته باشید؟
خاطرم هست زمانی که تازه شروع به فعالیت کردم، قطعاتی که به اصطلاح «هیت» می شد را گوش می دادم و با دوستانم فاکتورهای ترانه و ملودی آن قطعات را بررسی می کردیم. شاید از آنها برای کارهای خودم الهام می گرفتم. اما چون بسیاری از قطعات چیدمان ساده ای داشت، به فرمول کلی آن ها پی می بردم و با چیدمانی که در ذهن خودم بود تلفیق می کردم و نتیجه آن ملودی هایی شد که در حال حاضر از من می شنوید.
شما در ترانه های خود از واژه هایی استفاده می کنید که در ترانه امروز کمتر شنیده می شود، اول این که دلیل انتخاب این واژه ها چیست و دوم، ملودی گذاشتن روی این واژه ها، برای شما دشوار نیست؟
ترانه و ملودی با هم در ذهن من شکل می گیرید. شاید این ترانه ها روی کاغذ عروض و قافیه سالمی نداشته باشد و به ظاهر ملودی برای آنها ساخته نشود. اما چون با هم اتفاق می افتد، واژه، ملودی خود را می سازد. این که شاید واژه ها جدید باشند به خاطر تخیل من است. در لحظه جرقه یک واژه در ذهنم زده می شود، برای آن قبل و بعد پیدا می کنم و هم زمان ملودی اش را می سازم. فرقی ندارد واژه مدرن باشد یا قدیمی، وقتی در ذهنم نقش می بندد باید برای آن ترانه بنویسم و ملودی بسازم.
کمی درباره همراه شدن ترانه و ملودی های تان توضیح دهید؟
به طور حتم شنیدید که طرف اول دکمه می خرد، بعد کت و شلوارش را می دوزد. منم اول یک ایده، در ذهنم شکل می گیرد. بعد آن ایده را پرداخت می کنم.
دلیل این ذهن باز و فعال به نظر خودتان چه چیزی است؟
تخیل بالا. در دشتی که تصور می کنم واژه های زیادی هستند. من خودم را محدود نمی کنم. آن قدر تلاش می کنم تا به نتیجه برسم.
اولین قطعه ای که با ترانه یا ملودی شما منتشر شد، کدام قطعه بود؟
اولین قطعاتی که به طور رسمی منتشر کردم در آلبوم «دلت با منه» با صدای «محمد علیزاده» بود. من با هنرمندانی چون فریدون آسرایی، سعید مدرس، نیما علامه، محمد زارع، زانیار و سیروان خسروی، مهدی یراحی و ... همکاری داشته ام.
«نگران نباش» اولین قطعه ای بود که با صدای شما منتشر شد. برخلاف ترانه های آن زمان، ترانه شما مفهوم مثبت، و به نوعی انرژی مثبت داشت. دلیل انتخاب این نوع ترانه برای شروع فعالیت تان، چه بود؟
هر هنرمندی برای خودش یک کارنامه هنری دارد. موسیقی تنها کاری است که من بلد هستم. دوست داشتم اگر بعد ها کسی به کارنامه هنری ام، در زمینه خوانندگی سر زد، اولین قطعه من مثبت باشد. فکر شده این قطعه را منتشر کردم. البته در یک شرایطی این ترانه از زبان خودم، به خودم بود. می خواستم اولین ترانه من طوری باشد که ذهن مخاطب را درگیر کند. می توانستم عاشقانه بنویسم اما اجتماعی را ترجیح دادم. خودم به هیچ عنوان انتظار نداشتم این قطعه در زمان خودش شنیده شود. اما اطمینان داشتم که در آینده شنیده خواهد شد. در آن زمان پازلی را طراحی کردم که به زودی آن را کامل خواهم کرد.
یعنی زمان انتشار این قطعه، جایگاه حال حاضر خودتان را تصور می کردید؟
بله. من آن قدر رویا های خودم را تصور می کنم تا به واقعیت برسد.
از همکاری تان با «زانیار خسروی» و 3 قطعه ای که در آلبوم« 28» داشتید؟
از طریق «محمد زارع» با «زانیار خسروی» آشنا شدم. این آشنایی، باعث یک دوستی خوب بین من و زانیار شد. آن زمان در حال تولید آلبومی برای خودم بودم که قرار شد زانیار هم به عنوان تنظیم کننده در آن آلبوم همکاری کند. البته برای دیگر خوانندگان هم قرار بود من ترانه و ملودی بسازم و زانیار تنظیم کند. ثمره این همکاری قطعات بسیار خوبی شد. به طور مثال «یه چیزی بگو» برای «مهدی یراحی» که از همان جا همکاری ام با مهدی یراحی نیز شکل گرفت. همکاری ما ادامه داشت تا به نقطه اوج خود یعنی «بدون تو» با صدای «زانیار خسروی» رسید. کم کم آلبوم زانیار را شروع کردیم. در همین بین من ایده ای به ذهنم رسید که «سیروان خسروی» از آن استقبال کرد و نتیجه اش «به همین زودی» شد. طرز فکر سیروان و زانیار با هم کمی تفاوت داشت. من با طرز فکر زانیار نزدیک تر بودم چون هیپ هاپی تر می خواند و من هم ترانه هایم شکست وزنی دارد و روی این سبک بهتر ساخته می شود.
نقطه قوت همکاری شما با سیروان خسروی در چه چیزی بود؟
سیروان نسبت به دیگر موزیسین ها بهتر موضوع را می بیند و خودش می تواند آن را تقویت کند. ایده های من را با ذهن خودش پرداخت می کرد. به طور مثال «به همین زودی» چند مدل مختلف تنظیم شد تا در آخر به حالتی که شنیدید، انتشار یافت و مورد استقبال اکثریت افراد قرار گرفت.
باز هم با این دو برادر همکاری خواهید کرد؟
متاسفانه جامعه موسیقی ما بسیار کوچک است. در این جامعه کوچک هم افراد زیادی حضور ندارند که طرز فکرشان با من هم مسیر یا حداقل نزدیک باشد. بهتر بگویم توانایی درک بسیاری از موزیسین ها را ندارم. سیروان و زانیار خسروی افرادی هستند که من موسیقی شان را می فهمم و درک می کنم. وقتی موسیقی را درک می کنم، می توانم بازتاب نشان بدهم.
البته باید تاکید کنم که اگر 5 نفر آدم خوش سلیقه در موسیقی پاپ باشند یکی از آن افراد زانیار خسروی است. حتی اگر قرار باشد موسیقی معمولی هم بسازد از فاکتورهایی استفاده می کند که زیباست. این افراد نه برای خود بلکه برای دیگران هم وقتی موسیقی می سازند، جذابیت منحصر به فردی دارد.
به هماهنگی طرز فکر اشاره کردید، در تولید قطعات خودتان نیز از افرادی که با تو هم فکر هستند، بهره می گیرید؟
بله. آرون حسینی، پیمان میرزایی، سامان لاترانی، نیما علامه و ... افرادی هستند که نه تنها همکاران من هستند بلکه رابطه نزدیکی با هم داریم. چون ایده های هم دیگر را می فهمیم. در بین نوازندگان هم دوستانی دارم که یا تکنیک خوبی دارند و یا شخصیت خوب، که باعث همکاری و دوستی مان شده است.
در آلبوم «مهدی یراحی» هم پر رنگ بودید، در این باره توضیح می دهید.
حضورم در آلبوم مهدی یراحی، اتفاقی بود. من می ساختم و مهدی گوش می داد و برای آلبومش انتخاب می کرد. مهدی یراحی ریسک می کند و خوب هم می خواند. از این که ترانه و ملودی هایم را مهدی یراحی خوانده است، لذت می برم.
خیلی ها اعتقاد داشتند که خواننده تیتراژ پر بیننده ترین برنامه مناسبتی باید یک خواننده شناخته شده باشد، اما شما انتخاب شدید. داستان این اتفاق را تعریف کنید.
من از طرف مهدی یراحی برای ساختن ترانه و ملودی تیتراژ برنامه «ماه عسل» برای یک خواننده دیگر دعوت شدم. این قطعه را ساختم و به نظر تولید کنندگان آن برنامه ایده تازه و خوبی بود. با صدای من هم هماهنگ بود. برای همین تصمیم گرفتند با صدای خودم پخش شود. همیشه هم گفته ام که از «احسان علیخانی» بسیار ممنونم بابت این ریسکی که انجام داد. خدا را شکر نتیجه خوبی هم داشت.
منتقدین درباره قطعه «ماه عسل» بیان می کردند که می توانست ترانه جدی تری داشته باشد و یا ملودی سوزناک تر، چه جوابی برای این نقد دارید؟
تفاوت، خصوصیت اصلی من است. نمی خواستم ملودی سوزناک بسازم تا مانند تیتراژ های هر سال این برنامه باشد. از طرفی هم یادمان رفته که ماه مبارک رمضان است، ماه مهمانی خداست و نباید غمگین بود. ترانه و ملودی که من ساختم جدید بود. این تفاوت به نظر من باعث زیبایی این قطعه شد. نه تنها نظر من، بلکه نظر تولید کنندگان برنامه هم همین بود. من می خواستم در زمان افطار یک انرژی را به سمت مردم بفرستم.
درباره ترانه هم اگر منظور از جدی تر، عرفانی تر است، باید بگویم که در ماه رمضان ترانه های عرفانی بسیار است، می خواستم ترانه ام، نسبت به ترانه های دیگر متفاوت باشد. من عاشقانه نوشتم چون هستی ما تمام «عشق» است. همه اتفاقات از عشق سرچشمه می گیرد. روزبه بمانی هم مشاوره های خوبی در همین راستا به من داد. از او به خاطر کمک و مشاوره اش ممنونم.
امیرعلی بهادری قبل ماه عسل با امیرعلی بهادری، بعد ماه عسل چه تفاوتی دارد؟
از نظر مردم بسیار متفاوت است. من هیچ وقت تبلیغی برای خودم انجام ندادم. واقع بینانه جلو رفتم. اگر از 5 قطعه ای که منتشر کردم بازتاب درست نمی دیدم، شاید خوانندگی را کنار می گذاشتم. در همان حدی که بودم، قسمتی از جامعه من را شناخت. اما با «ماه عسل» افراد بیشتری نام امیرعلی بهادری را شنیدند. این اتفاق برای من تبلیغ خوبی بود که ناخواسته در مسیر فعالیت هنری من قرار گرفت. اما یک مشکل در این شناخت وجود دارد. کسانی که من را فقط با «ماه عسل» شناختند، آشنایی با ذهنیت من، ایده های من و ... ندارند. اما کسانی که مخاطبانم بودند حرف های امیر علی بهادری را بهتر می فهمند. نمی خواهم قضاوت اشتباه درباره من شود. امیدوارم بعد از انتشار آلبوم، این خلا ایجاد شده برطرف شود. ماه عسل بدون برنامه ریزی اتفاق افتاد و با موسیقی من تفاوت های بسیاری داشت.
از نظر شما تیتراژ چقدر می تواند به معروفیت و محبوبیت یک خواننده کمک کند؟
اگر برنامه خوب و پر بیننده باشد کمک زیاد به خواننده می کند.
هر خواننده ای برای موفقیت بیشتر، نیازمند به شخصی ست که در کارهای او، وی را مدیریت کند. شما به این موضوع هم فکر کرده اید؟
بله. مدیربرنامه و تولید آلبوم من، «زایا سلیمان» است. ایشان کارنامه درخشانی در موسیقی دارند و فعالیت های جانبی غیر موسیقیایی من را مدیریت می کند.
حال آلبومتان چطور است؟
خیلی خوب
با چه کسانی در این آلبوم همکاری داشتید؟
پیمان میرزایی، آرون حسینی، زانیار خسروی و سامان لاترانی
چند قطعه دارد؟
آلبوم 10 قطعه دارد که 3 قطعه آن قبل تر منتشر شده است. «نگران نباش»، «بی خداحافظی» و «فکرای منطقی»..
فضای آلبوم شما به کدام یک از تک قطعاتی که تا به امروز منتشر کردید، شباهت بیشتری دارد؟
هر قطعه این آلبوم حرف خودش را می زند. فضای تکراری ندارم.
برنامه خاصی برای قبل از انتشار آلبوم دارید؟
به احتمال زیاد یک قطعه منتشر خواهم کرد. در حال آماده سازی تیزر آلبوم هم هستیم.
برنامه تان برای بعد آلبوم چطور؟
باز هم تک قطعاتی را منتشر می کنم. تصمیم به ساخت ویدیو برای چند قطعه از آلبوم را دارم و البته برنامه ریزی برای کنسرت. هدایت کردن مخاطبانم به فضای آلبوم دوم مهم ترین هدف من برای بعد از آلبوم اول است. من همه چیز را سوژه ای برای ترانه و ملودی می بینم. برای همه چیز می خواهم بنویسم. شاید این ایراد بزرگی باشد اما من در آینده هم این گونه خواهم بود.
ممکن است روزی تنظیم کننده هم بشوید؟
نه. هیچ وقت
به نظر شما مشکل اصلی موسیقی کشور چیست؟
مشکل اصلی نا هماهنگی اهالی موسیقی است. جامعه کوچکی هستیم که حتی سعی نمی کنیم هم دل شویم. بسیاری از موزیسن های قدیمی و حرفه ای هم سبک پاپ را قبول ندارند و فقط موسیقی را موسیقی سنتی و اصیل می دانند. به نظر من موسیقی پاپ، تلفیقی فانتزی از سبک های مختلف است. اما متاسفانه موسیقی پاپ در ایران، تم های ترکیه ای و یونانی و عربی گرفته است. در موسیقی پاپ فاکتورهای اکثریت سبک ها استفاده می شود. این تفرقه باید از جامعه موسیقی برداشته شود. موزیسین های بسیار خوب ولی گم نام در شهرهای مختلف داریم که باید این افراد شناسایی شوند و به موسیقی کمک کنند. موزیسین ها حتی اگر با هم همکاری ندارند، بهتر است احترام هم دیگر را نگه دارند و هم رنگ شوند. از طرفی هم موسیقی دارد به تکرار می رود و بهتر است خودمان را از این تکرار رها کنیم و واقع بینانه تر کار کنیم. در حال حاضر افراد تکنیک هایی که بلد هستند را با تکنیک هایی که از قدیم بوده و کمی اکترونیک تلفیق می کنند و نام موسیقی تلفیقی روی آن می گذارند. این بزرگترین اشتباه است. به سمت یادگیری نکات جدید و تکنیک های جدید نمی رویم. موسیقی ما دیگر ناب نیست. «نگران نباش» می گوید برای «تغییر دادن باید باور کرد» ما هم باید تکرار را باور کنیم تا تغییر دهیم.
در حرف های تان به تقلید موسیقی ایران از موسیقی ترکیه ای، یونانی و عربی اشاره کردید و به اصطلاح «کاور» کردن موسیقی، این اتفاق چه تاثیری روی موسیقی مان داشته است؟ خودتان هم در آلبوم پیش رو از موسیقی «کاور» استفاده کردید؟
در دنیای هنر، تا تقلید نباشد، خلاقیت شکل نمی گیرد. من در ابتدای کارم استفاده می کردم اما از یک زمانی این اتفاق قطع شد. نسبت به شیوه کارم نمی توانم چیزی که می نویسم را با یک موسیقی از شخص دیگر تطبیق بدهم. به نظر من این کار خالص نیست. گاهی از یک موسیقی خوب الهام گرفتم و یک سری از فاکتورهای آن را در ملودی خودم استفاده کردم. در آلبوم من یک قطعه به نام «نقطه کور» است با تنظیم «آرون حسینی» که از موسیقی دیگری الهام گرفته شد.
کاور کردن به اصل موسیقی ما لطمه بزرگی زده است. به طور مثال موسیقی ترکیه ای برای فرهنگ ترکی است و برای خودش است. شباهت به موسیقی ما دارد اما حرف خودش را می زند. در ابتدای راه هنری تقلید نه به عنوان کپی برداری بلکه تاثیر پذیری از یک ایده موفق در جهت یادگیری مناسب است. اما وقتی به عادت برسد خلاقیت در تکرار از بین می رود.
موسیقی از نظر امیرعلی بهادری چه تعریفی دارد؟
جادو . . .
یک واژه برای اسامی زیر...
ساز: رفیق
فکرهای منطقی: یک نیاز
زانیار خسروی: خوش سلیقه
مهدی یراحی: مهربان
ماه عسل: ماه عسل
پیمان میرزایی: دست های پشت پرده
آرون حسینی: آدم همیشه در محدودیت ستاره می شود
حرف آخر
همدیگر را قضاوت نکنیم. به حرفه هر شخص، احترام بگذاریم.