پیتر پیرحسینلو گفت: کنسرت جدیدم برای تمام کسانی است که بهنوعی درگیر هنر و موسیقی هستند. مخاطبانی که حتی اگر با جنس موسیقیام آشنا نباشند، با اتفاقات جدیدی که در آن میشنوند، ارتباط میگیرند.
به گزارش خبرنگار بخش موسیقی ایسنا، یک آهنگساز جوان قصد دارد با اجرای کنسرتی تحت عنوان «سیگنال» مجموعهای از تجربیاتش را در قالب صدا و موسیقی عرضه کند. او با استفاده از ساز، کامپیوتر و ابزارهای الکترونیکی برای به اشتراک گذاشتن فضای ذهنیاش با مخاطبان تلاش میکند.
این هنرمند دربارهی اجرایش توضیح داد: سیگنال از واژهی «sign» میآید که در لاتین به معنی «نشانه» است. نشانهها یا همان سیگنالها همیشه در محیط اطراف ما وجود دارند. قصد دارم در اجرای پیش رو، نشانههایی را که اینبار از جنس صدا هستند، به فرکانس و موسیقی تبدیل کنم و همانطور که خودم آنها را دریافت کردهام، ارائه دهم. این در حالی است که گذشته از تعریف کلاسیک «سیگنال» میخواهم برخوردم را با این پدیدهی شگرف به گوش مخاطب برسانم و فضایی خاص را برای ذهن او ایجاد کنم.
پیرحسینلو همچنین گفت: اجرای «سیگنال» دو وجه مشخص دارد؛ اول از هر چیز اینکه فضای موسیقی برای حاضران در سالن قابل فهم و ملموس جلوه کند. دیگر اینکه خودم به لذت و مکاشفه در موسیقی برسم و حرفها را از زبان موسیقی بیان کنم. البته من هیچ پیشفرضی از بازخوردهای این کنسرت ندارم، چون اجرا با چنین فرمتهایی، غیرقابل پیشبینی است.
وی ادامه داد: یکی دیگر از دغدغههای شخصیام در دنیای موسیقی و کلیتر بگویم هنر، این است که موزیک مدرن را با موسیقی مقامی و محلی ایرانی درهم آمیزم. این آرمانی است که شاید کمی دیر به آن رسیدهام، اما فکر میکنم خیلی کم به آن توجه کردهایم.
این هنرمند در توضیح فضای موسیقیاش که تحت تأثیر «موسیقی تجربی» (در این اجرا، گیتار دستکاریشده «prepared guitar») است، گفت: این وادی در موسیقی معاصر از ابداعات «جان کیج» است. جان کیج یکی از برجستهترین نوازندگان پیانو است که ساز پیانو را دستکاری کرد و با اضافه کردن ابزارهای مختلف و روشهای ساده، به شیوهی جدیدی دست یافت. این ابداعات به سازهای دیگر هم رسید و در دهههای 60 و 70 میلادی هنرمندانی دیگر هر کدام روی سازهای خود کار کردند و به آن امکانات دیگری افزودند.
پیرحسینلو معتقد است: حرکات و جریانهایی اینچنینی در موسیقی تجربی ایران چندان دنبال نمیشود. از نظر من هنرمندان باید روی این جریان بیشتر کار کنند تا در سالهای آینده به یک فستیوال مشخص برای آن برسیم.
او که قرار است این کنسرت را 27 شهریورماه روی صحنه ببرد، یادآوری کرد: این اجرا برای تمام کسانی است که به نوعی درگیر هنر و موسیقی هستند. مخاطبانی که حتی اگر با این جنس از موسیقی آشنا نباشند، با اتفاقات جدیدی که در آن میشنوند ارتباط بگیرند. همهی تلاشم را کردهام، پلی میان موسیقی و حرفهای شخصیام برقرار کنم. هنر معاصر در همهی دنیا به این سمت حرکت میکند که حرفهای شخصی هنرمند با هنر او ترکیب میشود و طیفهای مختلف با آن رابطه برقرار میکنند.
پیرحسینلو که این روزها بهعنوان آهنگساز، اجرای نمایش «دریازدگی» را در تالار حافظ روی صحنه دارد، دربارهی تجربیات گذشتهاش نیز گفت: ابتدا کارم را با موسیقیهای آلترناتیو شروع کردم. بعد به موسیقی کلاسیک و در ادامه، موسیقی الکترونیک رو آوردم. در گذر از تجربهی همهی این جریانها و تکنیکها، امروز آنها را با خواستههای شخصی خودم آمیختهام و خیلی به این امیدوارم که در این اجرا، اتفاقهای خوبی بیفتد.
وی اضافه کرد: در سالهای اخیر، بیش از هرچیز برای تئاترها و حرکات موزون معاصر، آهنگسازی میکنم؛ اما بخش مهمی از فعالیتهایم به تدریس موسیقی تجربی اختصاص دارد که دغدغهی اصلی من است. در این میان، چند اجرای مشترک در قالب موسیقی اکسپریمنتال در فضاهای غیررسمی را هم تجربه کردهام.
این کنسرت در راستای برنامهی «من و سازم» مجموعه برنامههای حوزهی موسیقی مؤسسهی «آپآرتمان» است که توسط گروه «فیل» ایدهپردازی، طراحی و اجرا میشود. هدف اصلی این برنامهها به اشتراک گذاشتن تجربههای شخصی نوازندهها و موسیقیدانهاست. تجربههایی که کمتر در کنسرتها و اجراهای رسمی دیده و شنیده میشوند و مبنای اصلی آنها خلاقیت موسیقیدانها بهشمار میروند.