شاید آن زمان که «حسن کامکار» در دههٔ ۴۰ شمسی گروهِ کوچک خانوادگیشان را تشکیل می‌داد، گمان نمی‌کرد «کامکار‌ها» تا این اندازه در موسیقی ایران نقش مهمی را ایفا کنند... .
تمرینات گروه آن زمان در حیاتِ بزرگ خانهٔ پدریشان انجام می‌شد و حالا همچنان بعد از سال‌ها، تمریناتِ منظم گروه ادامه دارد. «کامکار‌ها» همچنان نیز خانوادگی بودنشان را حفظ کرده‌اند و کمتر نوازنده‌ای جز خودشان به عنوان نوازندهٔ ثابت توانسته در گروه آنان ایفای نقش کند، هر چند تعدادی از اعضای گروه، خودشان گروه جداگانه‌ای دارند یا با گروه‌های دیگر فعالیت می‌کنند،
جمعه شب، «بیژن کامکار» در گروه «نوای بامداد» به اجرای برنامه پرداخت. کنسرتی که قرار است در قالب آلبوم موسیقی نیز منتشر شود. به هر روی «بیژن کامکار» پرکار‌ترین عضو از خانوادهٔ بزرگ کامکارهاست و اجرای جمعه شب او با «نوای بامداد» نیز با استقبال بسیاری مواجه شد.
«سیروان منهوبی» سرپرست گروه موسیقی «نوای بامداد» است، این گروه با اجرای قطعات گیان و دل (تنظیم: زاگرس منهوبی)، به ناز (تنظیم: زاگرس منهوبی)، نازدار (تنظیم: زاگرس منهوبی)، هه ناری پاوه (تنظیم: سیروان منهوبی)، دار بالا برز (آهنگ و تنظیم: زاگرس منهوبی)، واران وارانه (تنظیم: زاگرس منهوبی)، شیرین شیرینه (کامکار‌ها)، کچی کورد (تنظیم: سیروان منهوبی)، لورکی (تنظیم: زاگرس منهوبی) و ئاموزا گیان (تنظیم: زاگرس منهوبی) به روی صحنه می‌رود. سحر کمالوند (رباب)، رشید کاکاوند (تمبک)، رامین اکباتانی (دف)، کامران احمدی (دف)، میثم کشاورز ملکی (تار)، امین جهانگیری (سنتور)، حیدر حیدری (بندیر) و زاگرس منهوبی (کمانچه و آهنگساز) به همراه سیروان منهوبی (سرپرست گروه و نوازنده عود) حضور داشتند. «بیژن کامکار» از پایه گذاران گروه‌های عارف و شیدا و همراهِ «پرویز مشکاتیان» و «محمدرضا لطفی» بود و در همین گروه بود که اولین بار از ساز دف استفاده کرد و تحولات بسیاری را سبب شد. پیش از این، دف فقط در مراسم مذهبی دراویش در خانقاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت و در گروه‌های موسیقی ایرانی استفاده نمی‌شد.