مگر می‌شود مخاطب موسیقی بود و نام ونجلیس را به خاطر نسپرد؛ چهره‌ای که با آثار بی‌بدیلش محبوبیتی بی‌نظیر را در سطح جهان برای خود دست و پا کرده است.
حتماً همه ما موسیقی ابتدایی که قبل از بخش خبر تلویزیون پخش می‌شد به خاطر داریم و موسیقی آرام‌بخشی که زمان اخبار را به مخاطب خود گوش زد می‌کرد. قطعه‌ای که “دختر کوچک دریا” نام دارد "La Petite Fille de la mer"، قطعه‌ای که حتی روستانشینی که ساعت‌ها با شهرهای پیرامونش فاصله دارد نیز بی‌شک این اثر را دوست می‌دارد و این چیزی نیست جز اوج شهرت و همه‌گیر بودن آثار ونجلیس. و البته بدون شک موسیقی حماسی و افسانه‌ای که در آلبومی تحت عنوان ” فتح بهشت ” نوشت و اجرا کرد.
تعداد بیست و پنج اثر مستقل در حوزه موسیقی فیلم و کمتر از ده موسیقی تئاتر و بسیاری آثار دیگر که محل بحث این یادداشت نیست از جمله آثار ونجلیس است.
نکته‌ای که شاید در مورد این آهنگساز جالب به نظر به رسد این است که او هیچگاه موسیقی را به شیوه معمول آموزش ندید و موسیقی را چیزی ورای نت‌خوانی و نت‌نوازی‌های معمول دریافت. در مصاحبه‌هایش نیز همواره تصریح کرده است که در زمانی که پیانو می‌آموخت، به‌گونه‌ای رفتار می‌کرد که از روی پارتیتور و با استفاده از نت نوازندگی می‌کند در صورتی که پیش از این‌ها قطعات را حفظ می‌کرده و می‌نواخته است، که غالباً معلمانش به این مورد پی می‌بردند.
ونجلیس که در 1943 در یونان زاده شده، آهنگسازی چیره‌دست و خلاق است که بی‌تردید می‌توان از او به عنوان یکی از بی‌نظیرترین چهره‌های موسیقیِ نوین و الکترونیک نام برد. تمام این‌ها در حالی است که دید علمی ونجلیس به موسیقی جز لاینفک در تمام آثار اوست.
فعالیت‌های ونجلیس در حوزه‌ی موسیقی فیلم، مدیون چند موسیقی برای مستندهای حیات وحش است که او را بعدها تا نامزدی و کسب جایزه اسکار مطرح کرد. موسیقی فیلم "ارابه‌های آتش" در سال ۱۹۸۱ برای ونجلیس جایزه اسکار بهترین موسیقی را به همراه داشت.
به صورت کاملاً کوتاه و گذرا در مورد موسیقی‌های ونجلیسِ بزرگ باید اشاره کرد که همکاری با بزرگانی چون دمیس روسوس در سطح اعلای موسیقی پاپِ جهان و جان اندرسن در حوزه موسیقی راک و نیز جَز، از جمله فعالیت‌های اوست.
حاصل ۵۰ سال فعالیتِ ونجلیس انتشار حدوداً ۵۲ آلبوم موسیقیایی و تعدادی اثر تک تِرک تا به این روز از سال ۲۰۱۵ است. آهنگسازی که منقدین را بر آن داشت که همیشه موسیقی او را به یک ارکستر الکترونیک تشبیه کنند.
ونجلیس برای اختتامیه المپیک سیدنی موسیقی نوشت، سرود رسمی جام جهانی کره و ژاپن در سال ۲۰۰۲ را ساخت و از موسیقی او برای اهدای مدال به ورزشکاران برتر رشته‌ها در المپیک 2012 لندن استفاده شد.
موسیقی افسانه‌ای آقای ونجلیس بدون شک در تمام دوران موسیقی الکترونیک از بی‌نظیرترین نمونه‌هاست که با گذشت زمان غبار فراموشی به خود نخواهد گرفت. ونجلیس خودِ موسیقی است آن هم موسیقیِ پویایِ نامیرا.