سرپرست گروه موسیقی «لیان» بوشهر از ثبت ملی «مهارت ساخت و نواختن ساز نی انبان» در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور، خبر داد.
محسن شریفیان در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن ارائه خبر ملی شدن ساز نی انبان، توضیح داد: روز چهارشنبه ۲۲ مهرماه بالاخره بعد از مدت‌ها تلاشی که انجام گرفت، موفق شدم ساز ارزشمند نی‌انبان را در فهرست میراث ناملموس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ثبت ملی کنم. ثبت ملی این ساز با عنوان پرونده «مهارت ساخت و نواختن نی انبان در گستره ملی» به شماره ۷۸۳ در تاریخ ۲۲ مهرماه به نام بنده صورت گرفته است که واقعا از این اتفاق خوشحالم.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه ساز نی انبان به صورت جدی در استان های بوشهر، هرمزگان، کرمان و خوزستان حضور موثری دارد، این فضا وجود داشت که بتوانیم آن را ثبت ملی کنیم زیرا این موضوع به نوعی پیش نیاز ثبت جهانی نی انبان در فهرست میراث معنوی سازمان یونسکو خواهد بود. البته در این جریان که واقعا برای ثبت آن تلاشی زیادی انجام گرفته، جناب فرهاد نظری از سازمان میراث فرهنگی تلاش بسیاری را انجام داد که این پرونده خارج از نوبت در کمیته تایید قرار گیرد و امیدوارم این فضای ایجاد شده بتواند به ما برای ثبت جهانی نی انبان کمک قابل توجهی کند. همین که توانستیم بعد از مدت ها تلاش، ساز نی انبان را با ثبت ملی به ایران معرفی کنیم باعث خوشحالی و افتخار ماست.
این نوازنده نی انبان بیان کرد: ساز نی انبان از قدمت تاریخی طولانی در ایران برخوردار است، به طوری که بسیاری از تاریخ نویسان و پژوهشگران سابقه تاریخی نواختن این ساز ملی را به قرن ۱۹ مربوط می دانند که در قالب عنوان ها و اسامی مختلف توسط هنرمندان شهرهای مختلف کشور نواخته می شده است. البته تعدادی مخالفان از سر نا آگاهی سابقه تاریخی این ساز را به انگلیس و اسکاتلند می دانستند اما در یک نقاشی از سر ویلسون که طی سفر اخیرم به کانادا در یک جلسه پژوهشی رونمایی کردم، نشان دادم که ساز نی انبان از ۲۱۰ سال گذشته در ایران سابقه داشته که در انگلستان و اسکاتلند پیشرفت کرده است.
سرپرست گروه لیان بوشهر در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: این ثبت ملی زمانی اتفاق می افتد که در بسیاری از اماکن برگزاری جشن ها و مراسم عروسی اجازه نواختن ساز نی انبان را نمی دهند اما سازهای الکترونیکی چون «دی جی» اجازه هرگونه عرض اندامی دارند. به هر ترتیب همه باید به این موضوع واقف باشیم این ساز محلی تاریخچه ای دارد که بیانگر احساس مردم است و ساز مشترک پذیرفته شده ای است که حتی در تهران هم طرفداران زیادی دارد. به اعتقاد من ثبت ملی این ساز برای موسیقی فولک ایران قبل از اینکه به ناحق به اسم جای دیگری غیر از ایران ثبت شود، دستاورد مهمی است.
این پژوهشگر با اشاره به فعالیت های دیگر خود در حوزه موسیقی نواحی گفت: با توجه به فرا رسیدن ایام محرم و صفر خیلی دلم می خواست کتاب «اهل ماتم» دوباره تجدید چاپ شود اما با توجه به اینکه من ناشر این اثر نیستم، نمی توانم درباره آن تصمیم گیری کنم. البته تا آنجا که می دانم با توجه به اتمام نوبت اول چاپ کتاب، اثر نایاب شده است اما من به سهم خود تلاشم را انجام می دهم بتوانم مقدمات نوبت انتشار کتاب را فراهم کنم.
وی تاکید کرد: پرداختن به موسیقی عزاداری به ویژه موسیقی محرم ادای دین من به عنوان یک پژوهشگر در عرصه موسیقی نواحی بوشهر است که نباید از آن غافل نشد. من تا آخر عمر به این موسیقی می پردازم و با احساس مسوولیت کامل نسبت به آداب و رسوم منطقه بوشهر در اشاعه فرهنگ آن تلاش های خودم را انجام می دهم.