چند روزی از نوشتن نامه سرگشاده خوانندگان پاپ به ریس جمهوری می‌گذرد. این نامه که انعکاس انتشارش، باعث حواشی و شایعات زیادی بود، به عنوان اولین حرکت صنفی خوانندگان پاپ مطالبی را در خود جای داده که از نظر خوانندگان پاپ تبعیض و کمبود در مسیر فعالیت هنریشان است.
به گزارش رادیوپدیده به نقل از موسیقی ایرانیان، عدم امکان اجرای کنسرت در سالن همایش‌های برج میلاد و محرومیت از تبلیغات روی بیلبورد برای خوانندگان پاپ به عنوان اساس نگاشتن این نامه معرفی شد که ۱۴ نفر از خوانندگان موسیقی پاپ آن را امضاء کردند. نوشتن این نامه دقیقا چند روز پس از اعلام خبری مبنی بر ممنوع الکاری هنرمندانی که با سایت ممنوعه «رادیو جوان» همکاری کرده‌اند، اتفاق افتاد. این مسئله باعث شد برخی نوشتن نامه را واکنشی در مقابل خبر ممنوع الکاری خوانندگان معرفی کنند. از میان کسانی که زیر بندهای نامه سرگشاده به حسن روحانی را امضاء کردند، سه خواننده نام‌آشنای موسیقی پاپ یعنی «رضا یزدانی»، «حمید عسکری» و «شهرام شکوهی»دراین باره صحبت کردند.
«حمید عسکری» در مورد انتشار این نامه گفت: «مهم‌ترین هدف ما دستیابی به امنیت شغلی هنرمندان بود. اگر متن نامه را به دقت مطالعه کنید، در قسمتی از آن به تبعیضی اعتراض کرده‌ایم که احساس می‌کنیم میان موسیقی پاپ و انواع موسیقی در ایران وجود دارد. به نظر من این مشکلات باید حل شود. مسئولین برج میلاد بنا به چه حقی به کنسرت‌های پاپ سالن نمی‌دهند؟ این رفتار کاملا سلیقه‌ای و غیر قانونی است. خوانندگان پاپ در کشور با مجوز وزارت ارشاد فعالیت می‌کنند. حالا چه دلیلی دارد که به واسطه استقبال زیاد طرفداران، باید از امکاناتی مثل سالن مناسب، تبلیغات روی بیلبورد و چیزهایی مثل این محروم باشند؟ چرا هر کسی که ساده‌ترین مسئولیت در بدنه فرهنگی کشور را دارد، به خودش اجازه می‌دهد، هر طور دلش می‌خواهد با ما رفتار کند؟»
عسکری ضمن تاکید بر شایعه بودن ممنوع الکار شدن عده‌ای از خوانندگان پاپ با اشاره به بندی از نامه که به ممنوع الکاری هنرمندان اعتراض کرده بود، به «موسیقی ایرانیان» افزود: «این بند از نامه یک نوع محرک بود و با اشاره به آن می‌خواستیم به شایعاتی که حول محور فعالیت هنرمندان مجاز و قانونی در کشور ایجاد شده بود، پایان دهیم. اخبار اینچنینی اگر در حد شایعه هم باشد، بر روحیه هنرمند، اثر تخریبی خواهد داشت و علاوه بر اثرات بدی که در زندگی شخصی هنرمند دارد، می‌تواند کیفیت کارهای هنری را تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد. امنیت، مهم‌ترین و ابتدایی‌ترین حق هر انسان است و ما برای ادامه فعالیتمان به این امنیت، بیشتر از قبل نیاز داریم. توقع ما از مسئولین فرهنگی کشور این است که امنیت شغلی هنرمندان را بازیچه نکنند.»
او اثر هنرمندان پاپ را در جزئی‌ترین قسمت‌های زندگی مخاطبان پررنگ دانست و افزود: «چه هنری تا این اندازه توانسته به خلوت مردم نفوذ کند؟ موسیقی پاپ این قابلیت را دارد که در تمام لحظات زندگی مردم کنارشان باشد. فرقی نمی‌کند در این لحظات چه احساسی دارند، شاد هستند یا غمگین. ما برای مردم احترام قائلیم. دوست داریم در شرایط نرمال برایشان کار کنیم. البته تاثیرگذار بودن موسیقی پاپ تنها به کشور ما مربوط نمی‌شود. در تمام جهان موزیک پاپ چنین شرایطی دارد. حالا باید دید مسئولی که ما را از استفاده از مکان مناسب اجرای کنسرت که پیش پا افتاده‌ترین حق ماست محروم می‌کند، کیست؟ مردم چقدر او را می‌شناسند؟ آیا در جایگاهی هست که بتواند ما و مردم را از سالن محروم کند؟ اگر فکر می‌کنند ما مرتکب خلافی شدیم، بهتر است جلوی ما را بگیرند اما اگر این طور نیست باید به این رفتار دوگانه پایان دهند و حق ما را زیر سوال نبرند. ممنوعیت اجرای برنامه در سالن همایش‌های برج میلاد، مشکلات زیادی برای ما ایجاد کرده. با توجه به آسیب جدی که به تالار وحدت رسیده و حجم بسیار اندک سالن های دیگر، ترافیک عجیبی برای استفاده از سالن میلاد نمایشگاه، ایجاد شده و این موضوع کنسرت های زیادی را تحت الشعاع قرار داده است. ما ناچاریم از مدت‌ها قبل، برای رزرو سالن اقدام کنیم تا اگر قبل از ما کسی سالن را نگرفته باشد، بتوانیم برای اجرای کنسرت به سالن میلاد نمایشگاه برویم. بیشتر روزهای تعطیل از مدت‌ها قبل کنار گذاشته شده و گاهی مجبوریم در اواسط هفته اجرا کنیم. این مسئله باعث می‌شود، بیشتر مخاطبان ما که جوانان دانشجو و دانش‌آموز هستند، نتوانند ما را همراهی کنند. تازه این حالت خوب کار است. گاهی روزهای وسط هفته هم رزرو شده و ما نمی توانیم جایی را برای اجرا پیدا کنیم. به این خاطر بعضی اوقات مجبور می‌شویم، برگزاری کنسرت نداشته باشیم و به خاطر مسئله ساده‌ای به نام سالن که در تمام دنیا دیگر پیش پا افتاده شده، قید کنسرت را بزنیم.»
عسکری خاطرنشان کرد: «وقتی اجرای کنسرت در سالن همایش‌های برج میلاد برای موسیقی پاپ را ممنوع کردند، ما در صدد دستیابی به دلیل این اقدام، سعی کردیم از مدیران فرهنگی سوال کنیم. پاسخ دوستان بسیار تعجب آور بود. پوشش مخاطبان، علت اصلی مسئولین برای ممنوعیت اجرای برنامه مویسقی پاپ در سالن همایش‌ها معرفی شد درحالی که پوشش مردم در تمام کنسرت‌ها با هر ژانری به همین صورت است و فرقی نمی‌کند این برنامه مربوط به موسیقی سنتی باشد یا موسیقی پاپ.»
این خواننده پاپ بر امیدوارای انجام جلسه با رئیس جمهور تاکید کرد و افزود: «من فکر می‌کنم به زودی بتوانیم، جلسه‌ای را با آقای رئیس جمهور در رابطه با مشکلاتمان داشته باشیم. آنچه در نامه گفته شد، تنها بخشی از مشکلات هنرمندان موسیقی پاپ بود که به شکل مجمل به آن پرداختیم. انشالله اگر این جلسه برگزار شود، به تفصیل در مورد مسائلمان صحبت می‌کنیم و به آنچه می‌خواهیم دست پیدا خواهیم کرد.»
«رضا یزدانی» مشکلات موسیقی پاپ را مربوط به خیلی قبل از این‌ها دانست، او دلیل نوشتن نامه در این زمان را ترافیک کاری هنرمندان موسیقی در ماه‌های دیگر برشمرد و به خبرنگار «موسیقی ایرانیان» افزود: «از مدت‌ها قبل دور هم جمع شدیم تا برای رفع مشکلاتی که برایمان پیش آمده، کاری کنیم. متاسفانه ترافیک کاری به بچه‌ها اجازه رسیدگی به این موضوع را نمی‌داد تا اینکه تصمیم گرفتیم در ماه محرم و صفر که حجم کار‌ها پایین‌تر است، نگارش نامه را تمام کنیم. جلسات ما مدت‌ها است که برگزار می‌شود. طبق برنامه ریزی که از قبل انجام شد، بچه‌ها اخیرا دور هم جمع شدند و نامه را آماده کردند. متاسفانه من با اینکه در ماه محرم هستیم، همچنان مشغول بودم به همین خاطر به صورت تلفنی با دوستان ارتباط گرفتم.»
یزدانی به عنوان یکی از امضاءکنندگان نامه سرگشاده محدودیت امکانات در سالن میلاد نمایشگاه را به عنوان یکی از مشکلات خوانندگان مطرح کرد و گفت: «امکانات سالن همایش‌های برج میلاد خیلی بیشتر است. مردم وقتی در کنسرتی در سالن همایش‌ها شرکت می‌کنند، راضی ترند. چون هم صدادهی در سالن همایش‌ها بهتر است و هم مردم راحت‌تر کنسرت را می‌بینند. علی رغم امکان حضور مخاطبان بیشتر در سالن میلاد نمایشگاه، من ترجیح می‌دهم در سالن همایش‌ها کنسرت داشته باشم. چون در این سالن بیشتر به مردم خوش می‌گذرد. درحالی که اگر برنامه در سالن میلاد باشد، به لحاظ اقتصادی صرفه بیشتری دارد اما کیفیت اجرا در سالن نمایشگاه را نمی‌توان با سالن همایش‌های برج میلاد مقایسه کرد. محرومیت خوانندگان پاپ از سالن فقط محدود به تهران نیست و در بسیاری از شهرستان‌ها نیز همین وضع وجود دارد. ما در اجراهای شهرستان هم از بسیاری از سالن‌ها محرومیم و این خیلی بد است. تنها در یک صورت به ما اجازه اجرا در سالن همایش‌ها را می‌دهند، آن هم زمانی است که جشنواره موسیقی فجر در حال برگزاری است. این محدودیت برای هنرمندان پاپ، بسیار مشکل است. چون در جشنواره فقط تعدادی از هنرمندان آن هم برای مدت زمانی محدود می‌توانند به روی استیج بروند.
این خواننده پاپ – راک توجه به مشکلات موسیقی پاپ را به عنوان حقوق هنرمندان فعال در این نوع از موسیقی دانست و افزود: «من فکر می‌کنم آقای رئیس جمهور، تا امروز نامه را خوانده‌اند و به کسانی که در مورد مشکلات ما مسئولیت دارند، تذکرهای لازم را داده‌اند. مگر می‌شود، مشکلات ژانری از موسیقی که طرفداران میلیونی دارد، مورد توجه قرار نگیرد. آن هم مشکلاتی که می‌تواند نباشد و اصلاح آن‌ها حق خوانندگان پاپ است.»
یزدانی خوانندگان پاپ را مطیع قانون دانست و همکاری با رسانه‌های غیر قانونی را از جانب این هنرمندان به کلی رد کرد. او درباره قطعات موسیقی پخش شده در سایت غیر قانونی رادیو جوان گفت: «هیچ یک از بچه‌ها با رادیو جوان همکاری نکرده‌اند. آن سایت بدون اجازه هنرمندان، آثار مویسیقایی را معرفی و پخش می‌کند. این امکان برای ما وجود ندارد که آثارمان را از روی سایت برداریم چون به مدیرتش دسترسی نداریم. رادیوجوان برای پخش هیچ کدام از آثار ما اجازه نگرفته که حالا با غیر قانونی اعلام شدنش کار‌ها را از صفحه‌اش بردارد.»
شهرام شکوهی نیز از جمله کسانی بود که پای نامه سرگشاده به رئیس جمهور را امضاء کرده بود. او با اشاره به علاقه شخصی‌اش به موسیقی سنتی گفت: «مشکل ما توجه به موسیقی سنتی نیست. من شخصا موسیقی سنتی را دوست دارم و کارهای این ژانر را گوش می‌دهم. مسئله این است که هر خواننده یا گروهی که یک یا دو ساز ایرانی را در کنار بیست ساز غربی قرار می‌دهد و نام تلفیقی بر کارش می‌گذارد، می‌تواند از امکاناتی مثل تبلیغ روی بیلبورد‌ها و استفاده از سالن همایش‌های برج میلاد برای اجرا کنسرت برخوردار باشد اما ما به این دلیل که موسیقیمان غربی است، حق نداریم از چنین امکاناتی استفاده کنیم. این تفاوت و تمایز درحالی اتفاق می‌افتد که به کارگیری عبارت تلفیقی در بسیاری از موارد، برای موسیقی‌هایی که خودشان را در این ژانر تعریف می‌کنند، اشتباه است. آیا اینکه کسی تنها با تکیه بر لحن موسیقی ایرانی و بدون تسلط بر این نوع موسیقی، یک ساز ایرانی را در کنار ارکستری با انواع سازهای غربی قرار بدهد و نام تلفیقی را روی موزیکش بگذارد، درست است؟»
شکوهی نبود امکانات تبلیغاتی کافی برای موسیقی پاپ را از مهم‌ترین مشکلات موجود بر سر راه هنرمندان این موسیقی دانست و به «موسیقی ایرانیان» افزود: «تا قبل از ممنوع شدن همکاری با سایت رادیو جوان، ما از این سایت به عنوان تنها جای انتشار و تبلیغ آثار جدیدمان استفاده می‌کردیم. رادیو جوان در شرایط نامناسب تبلیغی برای موسیقی پاپ به عنوان فضای ارتباط هنرمندان و مخاطبان بود که با ممنوعیتش، کار ما را از پیش سخت‌تر کرد. ما در ایران فعالیت هنری می‌کنیم و به همین دلیل خودمان را موظف به رعایت قوانین مملکت می‌دانیم. هر شرکت و اداره‌ای هم قوانین خودش را دارد و کارمندانش باید به آن قوانین احترام بگذارند. بر این اساس، به محض اعلام ممنوعیت فعالیت هنرمندان مجاز در سایت رادیو جوان، دوستان هنرمند من تا آنجا که ممکن بود، آثارشان را از صفحه سایت برداشتند تا نشان دهند به قوانین فرهنگی کشور احترام می‌گذارند. با این شرایط ما تنها مرکز تبلیغی و ارتباطی با مخاطبانمان را از دست دادیم و نگران این موضوعیم. امیدوارم، مسئولین فرهنگی کشور و از همه مهم‌تر آقای روحانی، درد دل‌های ما در نامه را بخوانند و هر چه سریع‌تر موانع موجود بر سر راه فعالیت‌های هنریمان را بر طرف کنند. این نکته را هم بگویم که ما در سراسر بندهای نامه احترام و ادب را رعایت کردیم و همین موضوع باعث شد برخی ما را متملق بنامند.»