«بهاره فياضي» چندي قبل آلبوم موسيقي «روشنا» را به انتشار درآورد. این آلبوم را حاصل سال‌ها کوشش او در فراگیری تکنیک‌های ساز تار و ممارست در یادگیری شیوه‌های گوناگون تارنوازی و دریافت زوایای پیدا و پنهان و سایه روشن هنر ارجمند موسیقی و نیز رسیدن به بیان شخصی در نوازندگی تار است.
به گزارش رادیوپدیده به نقل از موسیقی ما، در این اجرا که بر اساس ردیف موسیقی کلاسیک ایران شکل گرفته است از فضای مُدال آواز بیات اصفهان و دستگاه نوا استفاده شده و تأکید بر رعایت مؤلفه‌های تأثیرگذار موسیقی شامل ریتم، فواصل، تمپو (سرعت) و همچنین تمرینات ذهنی بوده است که باید در گذار از این مؤلفه مد نظر قرار گیرد.
اين نوازنده‌ي تار درباره‌ي اولين اثر خود مي‌گويد: «اين كار بداهه‌نوازي و تكنوازي در بيات اصفهان و دستگاه نواست. در واقع اثر از «اصفهان» با مبناي «سل» شروع مي‌شود و بعد از عبور از يك سري گوشه‌ها به دستگاه «نوا» مي‌رود و مجددا به آواز اصفهان مي‌رسد. «روشنا» دوازده ترك دارد و هفت ترك آن قطعات ضربي با همراهي تنبك است و بقيه‌ي قطعه‌ها بر اساس گوشه‌هاي رديف است.»
او مي‌گويد اساس اين آلبوم «بداهه‌نوازي» است و او براي اين خود اين آزادي عمل را در نظر گرفته تا سازش را به هر جا مي‌خواهد، هدايت كند. او در اين اثر از همراهي «گهرناز مسائلي» به عنوان نوازنده‌ي تنبك بهره برده است: «ما از ده سال قبل در چند اثر در كنار يكديگر ساز زده بوديم و از نظر حسي، احساس كردم كه نزديك به يكديگر هستيم. به خصوص اينكه شيوه‌ي تنبك‌نوازي ايشان بر اساس ملودي است و من اين را بسيار دوست داشتم. ضمن اينكه همه‌ي ما خواه‌ناخواه در نوازندگي‌هايمان از پشتوانه‌ي رديف به عنوان يك منبع غني بهره مي‌گيريم؛ اما يك نوازنده مي‌تواند رنگ آميزي مستقل خودش را در كار داشته باشد. در «روشنا» هم من رديف را به عنوان پيشينه‌ي موسيقي ايران در نظر گرفته‌ام؛ اما تلاش كرده‌ام تا حد امكان در اين باره خلاقيت به خرج دهم و اندوخته‌ام از اساتيدي را كه از محضرشان استفاده كرده‌ام، به كار بگيرم.»
ملودی‌های این اثر در تعامل با ویژگی های موسیقی کلاسیک ایران و برخاسته از ذهنیت اجرا کننده است. «بهاره فياضي» سال‌هاست كه ساز مي‌نوازد و در چندين گروه حضور داشته كه از جمله‌ي آنان گروه «شيدا» با سرپرستي «محمدرضا لطفي»، گروه «سپهر» و همچنين «نوبهار» است. او همچنين به اين مساله اشاره دارد كه: «بداهه‌نوازي و تكنوازي همواره از علاقه‌مندي‌هاي من بوده است و به پيشنهاد اساتيدم تصميم گرفتم بعد از بيست و چند سال نوازندگي، يك آلبوم مستقل را منتشر كنم و خودم هم فكر كردم آنچه را در اين سال‌ها تجربه كرده بودم را ارايه دهم.»
او اين روزها همچين مشغول كار بر روي اثر ديگري است كه در آن ساز سه‌تار را به صورت تكنوازي ارايه خواهد داد و البته هنوز تصميم نگرفته است كه يك ساز ضربي اثر او را همراهي كند يا ساز ديگري: «هنوز نمي‌دانم كه اين اثر را چه زماني به انتشار درخواهم آورد؛ به خصوص اينكه من در زمينه‌ي ارايه‌ي تك‌نوازي‌هايم همواره حساسيت‌هاي بسياري دارم و مرتب آنها را روتوش مي‌كنم.»
او در سال‌هاي فعاليت خودش و در همكاري با گروه‌هاي متعدد، همواره تلاش كرده است تا شخصيت مستقل نوازندگيش را حفظ كند: »فعالیت گروهي نياز به يك همدلي و همراهي دارد كه متاسفانه معمولا در گروه‌هاي ايراني ديده نمي‌شود و به همين خاطر ترجيح مي‌دهم فعاليت‌هاي شخصي‌ام را بيشتر كنم. به خصوص اينكه در اكثر گروه‌ها، شخصيت مستقلي را براي نوازنده در نظر نمي‌گيرند.»
او در هفته‌ي اول مهرماه در شب ساز ايراني همراه با دوازده نوازنده‌ي تار به اجراي برنامه پرداخت و تعدادي از قطعاتي كه در اين اثر وجود داشت را نيز اجرا كرد؛ اما اين احتمال وجود دارد كه يك كنسرت تكنوازي از اين اثر را نيز به اجرا درآورد. همچنین «داوود فیاضی»- خواننده و مدرس آواز- سال گذشته روایت ردیف آوازی استاد اسماعیل مهرتاش را با رویات خودش در 6 سی دی منتشر کرد و در آن «بهاره فیاضی» و «علیرضا ایلچی» جواب آواز دادند.