آشوب اصفهانی در روز عشاق

با سلام لطفا درمورد همکاری جدیدتان با آقای نیکفر و قطعه  جدید توضیح دهید.

سلام به شما و مخاطبین محترمتان... من توسط مدیربرنامه هایم آقای پیمان عیسی زاده با آقای نیکفر که تولید کننده این کار هستند آشنا شدم و اتفاقاتی که در تولید همه کارها می افتد مثل تهیه ماکت و…  سپری شد تا کار با فراز و نشیب هایی که پیدا کرد به موعد ارائه رسید که اگر خدا بخواهد ما روز یک شنبه ساعت 10صبح این کار را رسما ارائه می کنیم.

اسم این ترک چیه و کی منتشر میشه ؟

ترک جدید اسمش آشوب است که آقایان: نیکفر مدیرتولید آن، شعرش از علیرضا آذر، ملودی از میلاد بابایی، تنظیم کننده فرزاد ماهان و میکس و مسترینگ هم توسط محمد فلاحی انجام شده و پیمان عیسی زاده که مدیر برنامه های من هستند برای هماهنگی های این کار؛ همگی در یک تیم منسجم زحمات زیادی کشیدند ان شاءالله روز یک شنبه که هم روز تولد حضرت زینب هست و هم روزعشاق ساعت 10صبح از طریق اینترنت پخش می شود و امیدوارم که مردم در یک وقت مناسب این کار را بشنوند،من این را به فال نیک می گیرم به خاطر این که چند روز پیش مطلبی را می دیدم درمورد حضرت زینب "س" که نوشته بود سرنماز دعا می کردند برای کسانی که به حضرت اباعبدالله سنگ می زدند،برای بخشش آنها دعا می کردن... پیش خودم گفتم آدم تا عاشق نباشد تا محبتش اینقدر زیاد نباشد نمی تواند چنین گذشتی داشته باشد و در حق کسانی که اینقدر خودشان و خانوادشان را اذیت کردند دعا کند، بنابراین یک نتیجه ذوقی می گیرم:  با اینکه روز عشاق متعلق به فرهنگ ایرانی نیست ولی خب محبت و عشق چیز خوبی است و این تصادف میلاد حضرت زینب با روز عشاق اتفاق جالبیه چون به نظر من واقعا ایشان یک عاشق بزرگ هستند در تاریخ بشریت ؛ ضمنا روز پرستار هم هست، پرستارها هم تا عشق و محبت نداشته باشند نمی توانند از پس مسئولیت این حرفه ی سخت بربیایند، به خاطر اینکه خودم کار پزشکی کردم می دانم پرستارها چه کار مشکل و طاقت فرسایی را انجام می دهند. امیدوارم این فرکانس های مثبتی هم که توی روز یک شنبه است به ما کمک کند که بتوانیم این کار را با یک انرژی خیلی خوبی به گوش مردم برسانیم.

برنامه ای برای رونمایی و ارائه آلبوم جدید ندارید؟

فعلا نه، ما در مهم ترین قسمت یعنی تولید کار هستیم، وقتی که کار شسته رفته از آب در آمد آن وقت به سراغ کارهای جنبی و تبلیغاتی می رویم.

در این یک سال آینده تمام می شود؟

بله، فعلا در حال خواندن وکال ها هستم، منکه کارم تمام شود دوستان تنظیم کننده چون چندین نفر هستند می توانند به صورت موازی روی آلبوم کار کنند، من هم یک کمی سرم خلوت شده و می توانم جنبه های دیگر مثل توزیع و اطلاع رسانی و این هارا با کمک دوستانی چون شما عملی تر و بهتر هماهنگ کنم وان شاالله کار خوبی ارائه دهیم.

ترک های جدیدتان بعد از آلبوم بی واژه نسبت به آلبوم های قدیمی جوان پسند تر و متفاوت تر از کارهای قدیمی شما بود و انتقادهایی را هم از جانب طرفداران قدیمی تر در پیش داشت، این مسیر را ادامه می دهید یا به همان سبک قدیمی خودتان می پردازید؟

آلبوم بی واژه کاری بود که من سال ها می خواستم انجام بدهم اما در حقیقت یک مقدار مخاطبش از نظر ترانه کم سن و سال تر از بقیه مخاطبین هستند و دلیل هم این بود که همیشه تعدادی از شنوندگان کارهای بنده دوست داشتند ترانه را با حداقل کاربرد کلمات دارای بار سنگین مفهومی بشنوند آنها همیشه به من می گفتند یک سری کارهم تولید کنید که اینگونه کلمات در آنها وجود نداشته باشد، من می خواستم ترانه هایی با این بافت را توی آلبومی وارد کنم که  بالاخره در آلبوم بی واژه این اتفاق افتاد منتهای مراتب یک اشتباه تاکتیکی در ارائه آلبوم بود و آن این بود که بعد از 5سال این اتفاق افتاد که زمان طولانی این ارائه مربوط می شود به شرایط روحی و اجتماعی که من در آن زمان از آن متاثر بودم و حقیقتش زیاد انگیزه ای برای تولید کار نداشتم نه اینکه خودم تعمدا بخواهم این کار را انجام بدهم روحیه ام اینجوری بود که زیاد نمی توانستم کار کنم و این به نظر من الان که گذشته نگر نگاه می کنم درست نبود یعنی من قسمت قابل توجهی از کسانی که کارهایم را پیگیری می کردند را در آلبوم بی واژه شاید ازشان غافل شدم به خاطر اینکه ترانه ها را با آن حالتی که خدمتتان گفتم بتوانم ارائه کنم ... انتقادهایی هم که به آلبوم بی واژه شد از این دست بود اگر من در آن پنج سال، یکی دو آلبوم دیگر تولید کرده بودم که روال و بافت کارهای قبلی من را مثل برکت داشت شاید اینقدر حساسیت برانگیز نمی شد ولی به هر صورت این ها چیزهایی بود که از تحمیل زمان و عدم تحمل من در آن سالها ناشی شد، به هر حال من همان سبک قبلی ام را که سیستم تلفیقی بود با ترانه هایی با محتوا و به روز تر باتوجه به نیازها و بازخوردهای اجتماعی که هرشخصی که کار هنری می کند از جامعه اش می گیرد ادامه می دهم و امیدوارم بتوانم کارهای خوبی را منطبق با نیازهای روحی وعاطفی روز به مخاطبان منتقل کنم.

خیلی ها بر این عقیده اند نسل طلایی آهنگسازی قدیم مثل مرحوم بیات، آقای خرم و... در نسل جوان نیست یکی از اشکال های اصلی هم که خواننده ها دارند همین مسئله است، به نظر شمااین خلا موجوده؟

این یک صحبتی است که همیشه مطرح بوده منتها هر زمانی به یک نحوی، مثلا زمانی که ما تازه کارمان را شروع کرده بودیم حدود سال 76 و همینجور بیاییم جلو 81،82یک عده بودند که مصاحبه می کردند و در مصاحبه هایشان می گفتند چرا ترانه ها مثل ترانه های قبل از انقلاب ماندگار نیست، چرا مردم توی کوچه و خیابان آنها را زمزمه نمی کنند... می نالیدند همیشه، حالا کمی آمدیم جلوتر، می گویند الان دیگر دورانی که آقای بیات یا آقای خرم بودند نیست، همیشه این حرف ها بوده من  دنبال این نیستم که بگویم این حرف ها چه مقدارش درست است البته از نظر خودم... چون هرکسی هرچیزی را از دید و داشته های خودش قضاوت می کند من دنبال کلیت این روال هستم و به کلیت این روال انتقاد دارم و آن این است که ما همیشه باید بیاییم در شرایط حال زندگی کنیم و ببینیم آثاری که در یک بازه زمانی تولید می شود تحت تاثیر چه عواملی است و چطوری شکل می گیرد، شاید به یک روایتی بایدبگوییم منعکس کننده احوالات آن دوره و زمانه است الان اقتضا اینجوری است زمانی که انقلاب نشده بود جوردیگری بود، سال 76 این اساتیدی که نام بردید در قید حیات بودند اقتضا چیز دیگری بود به هرحال ما باید سعی کنیم که هرکداممان تک تک، کار خودمان را خوب انجام دهیم چون ما یک نظام هماهنگ برای موسیقی به عنوان یک صنعت در مملکتمان نداریم، چه در زمینه موسیقی سنتی چه پاپ، بنابراین بهترین کار این است که افراد، بجای اینکه دوره زمانه و شرایط مخاطبان را نقد کنند و به قول معروف هی نق بزنند هرکدام کارشان را خوب انجام دهند، شما دریک هفته که هفت روز دارد شرایط تان متفاوت است، یک روز شادهستید، یک روز غمگین، یک روز پرانرژی، یک روز کم انرژی تر خدایی نکرده یک روز بیمار هستید، یک روز سالم، این استمرار در فراز و نشیب و این تکرار؛  یک قاعده تخلف ناپذیر است که ما نمی توانیم بدون آن زندگی کنیم، به نظر من ما باید سعی کنیم در هر زمانی  بهترین کار را مطابق با توان و وسعمان انجام بدهیم.

خیلی ها در این سال های اخیرسعی کردند موسیقی تلفیقی که سازهای اصیل  و خوانش سنتی در آن بود را استفاده کنند شما در بحث آموزش و کمک به این موسیقی اقدامی کردید یا جلسه ای آموزشی گذاشتید؟

نخیر، حالا یا خوشبختانه یا متاسفانه درباره خودم هیچگونه اعتقاد آموزشی و تدریسی ندارم ومعتقدم که بهترین کاری که می توانم انجام بدهم تولید است چون من احساس می کنم بیشتر مجری موسیقی هستم نه معلم ... مطمئن باشید کسانی که استعداد و درایت انجام این تلفیق را دارند خودشان مسیرهای صحیح و آدم های کلیدی را پیدا می کنند، خوشبختانه یک مقداری رواج و رونق پست مدرنیسم و بازگشت به ارزش های موسیقی ایرانی منتها با لباس موسیقی امروز که می شود گفت حاصلش یک کمی پررنگ شدن موسیقی تلفیقی در این روزگار است و شایددلیلش عطش اجتماعی و خواست مردم باشد دارد بیشتردیده میشود منهم همیشه در این زمینه علاقه داشتم؛ کار می کردم و ان شاءالله کار می کنم.

نسل جوان موسیقی تلفیقی رو موفق میدونید؟ و کاری بوده که مورد تائید و قبول شما باشه؟

فارغ از اسم و اشاره مستقیم بله، به نظرمن حرکت های خوبی انجام شده یک سری از دوستان کاراکتر کاریشان و حافظه مخاطبینشان از آن ها یک هنرمند سنتی کار است که الان آمدند اینور تر و جسته گریخته کارهایی با رنگ پاپ انجام می دهند منظورم این است که کارهایی انجام داده اند که در آنها یک مقدار از سازهای غربی استفاده کردند، من این را خیلی می پسندم و به نظرم می شود آن اصالت ها را هم حفظ کرد، من اصلا منظورم کم رنگ شدن آن شاخه اصیل نیست  ولی می گویم آدم می تواند با تلفیق درست؛ موسیقی کشورش را خیلی "آشنا تر" به گوش افراد زیادی در دنیا برساند، میتواند این را به گوش قشرهای وسیعی از مردم خودش که شایددیگر گوششان سنگین شده برای شنیدن موسیقی سنتی برساند از طرفی جوان هایی که در موسیقی پاپ و در موسیقی تلفیقی جدیدا  فعالیت می کنند تلاش های قابل تقدیری کرده اند، روی آوردن به اشعار کلاسیک و رو آوردن به موسیقی تلفیقی، همه این ها به نظر من اتفاقات خجسته ای است.

در این چند سالی که آقای اصفهانی کمتر آهنگ خوانده اند اگر رسانه ای بود با قدرت رسانه هایی که در سطح جهان هستند خیلی بیشتر می شد کارها  را نمود داد، این خلا رسانه ای و پخش آثار موسیقایی را شما حس کردید؟

ما در این سال هایی که گذشته در حقیقت در همین سال هایی که شما به آن اشاره می کنید شرایطی را در کشورمان سپری کرده ایم که صحبت کردن از آن خیلی جدی تر و بحرانی تر از بحث توزیع در موسیقی است، ضرباتی که کشورمان در آن هشت سالی که گذشت خورد و اتفاقاتی که برای ما و مردم کشورمان چه در داخل و چه در خارج از ایران افتاد اصلا در سطح کلان معیشتی و افسردگی های ماژور روحی بود و با بالا رفتن آمار بیماریها و جرائم و داستان های خیلی جدی تر از موسیقی روبرو بودیم و موسیقی مثل خیلی چیزهای دیگر یک تابعی است از این مولفه هایی که گفتم، یعنی اقتصاد در موسیقی موثر است، مود و روحیه مردم یک جامعه در موسیقی تولید شده و در روحیه ی موزیسین ها که تولید کننده موسیقی هستند موثر و مهم است، حالا که شرایط بهتر شده و بارقه هایی از امید می درخشد ما امیدواریم کم کم به تبع بهتر شدن این شرایط همه چیز سیستماتیزه تر شود، همه چیز طبق قانون باشد، مسئله رایت درموسیقی به طور اساسی پیگیری شود، من دیدم که کارشناسان دینی یک همایشی را برگزار کردندکه نقش موسیقی و هنر را از منظر مذهب بررسی کنند، این ها همه می توانند شروع و آغاز ایجاد فرصتهایی باشند که به اصل و اساس موسیقی در ایران رفته رفته قوام بدهد و در جزئیات ؛ حتی همان سیستم توزیع را که شما اشاره کردید هم بهبود ببخشد وقتی کل پیکره موسیقی در یک اجتماعی متزلزل است و یک جورهایی محکوم است مطمئن باشید که توزیع هم یکی از آن شاخه هایی است که متزلزل خواهدماند، اگر درسلامت و توانمندکردن موسیقی صحیح، موسیقی خوب، موسیقی که جو اجتماع را به سمت حرکت، امید، شادی و فعالیت و احساس مسئولیت سوق دهد تلاش کنیم و مردم افسرده ای را که درهرجای این جامعه هستند به سمت زندگی درست و انسانی هدایت کنیم یا مانع شویم که آن ها یک حرکت منفی در زندگیشان بکنند، اگر ما بتوانیم چنین موسیقی را ترویج کنیم و این مهم با پشتیبانی های کلان و دراز مدت و برنامه ریزی شده ی مدیریتی و مملکتی همراه باشد مطمئن باشید همه ی توابع از جمله سیستم توزیع هم به مقصد نهایی خودش خواهد رسید و آن وقت تازه معلوم می شود که موسیقی خوب و متعالی چه کارکردها و چه قابلیت هایی دارد.