ایرج خواجه‌امیری برای اولین بار در کنار پسرش احسان یک کنسرت مشترک برگزار کرد.
تالار وزارت کشور بیست و دوم مرداد میزبان اولین سئانس کنسرت متفاوت احسان خواجه‌امیری بود.
ایرج خواجه‌امیری پیش از این کنسرت‌های خود را از شهرهای بندرعباس، قزوین و کیش آغاز کرد و در این روز پس از سال‌ها دوباره در تهران در حالی روی صحنه رفت که اولین اجرای مشترک او و پسرش احسان رقم می‌خورد.
این کنسرت که خبر ویژه بودنش از چندین روز قبل شنیده میشد، برای دو شب دیگر تمدید شد و طرفداران خواجه‌امیری توانستند به همت شرکت «رویال هنر» به مدیریت مجید عبدی در پنج سئانس تماشاگر این کنسرت باشند.
حاضران یک به یک صندلی‌های سالن را پر کردند. صحنه منتظر وارد شدن ارکستر بود. دقایقی پس از ساعت مقرر چراغ‌های سالن خاموش شدند و پس از پخش تیزر تبلیغاتی شرکت رویال هنر، اعضای ارکستر وارد شدند.
اعضای گروه زهی در کنار دیگر نوازندگان ارکستری نزدیک به سی نفر را تشکیل دادند و هر یک سازهایشان را به دست گرفتند. آرمین قیطاسی که به تازگی رهبری ارکستر خواجه‌امیری را عهده دار شده است، وارد شد تا به رهبری اولین اجرای خود در این گروه بپردازد.
ارکستر برای مقدمه همزمان با پخش کلیپی شروع به نواختن کرد. سپس احسان خواجه‌امیری در میان تشویق جمعیت وارد صحنه شد. او پس از احوال پرسی با طرفدارنش، از تأخیر پیش آمده عذرخواهی کرد و بلافاصله سراغ اولین قطعه رفت.
«قلب ساعتی» قطعه ریتمیکی برای شروع بود. جمعیت نیز با همراهی خود، پر شور به اجرای این قطعه کمک کرد. «ثانیه» همراه با کلیپ منتشر شده این تک قطعه به عنوان دومین قطعه نواخته شد. دو قطعه شاد ابتدایی رپرتوآر توانست سالنی را که بیش از چهل دقیقه منتظر بود، بیدار کند.
خواجه‌امیری خواست رهبر ارکسترش را مورد تشویق قرار دهند و گفت اگر او نبود نمی‌شد چنین کنسرتی را در این سطح برگزار کرد.
ویولن مقدمه‌ای شد برای «تاوان» تا پس از آن ارکستر به انتخابی از آلبوم «عاشقانه‌ها» برسد. «این حقم نیست» از این آلبوم با هم خوانی جمعیت نواخته شد.
نکته جالب این اجرای پاپ استفاده نکردن از لپ تاپ بود، وسیله‌ای امروزه جزو لاینفک اکثر اجراهای پاپ کشورمان است. از همین رو تنظیم قطعات برای ارکستر از لحاظ اجرا و تکنیک کاملاً متفاوت بود.
نام قطعات پیشنهادی از هرسو به گوش می‌رسید، ارکستر از میان آن‌ها شروع به نواختن «لحظه» کرد. در نیمه انتهایی حاضران قسمت محبوب این قطعه را یک صدا خواندند. «فقط چند لحظه کنارم بشین / یه رویای کوتاه، تنها همین...». ارکستر با هنرنمایی خود این قطعه را به پایان برد. جمعیت نیز به تشویق آن‌ها پرداخت.
بعد از این قطعه خواجه‌امیری به مخاطبان حاضر در سالن گفت: ما تمام تلاشمان را کردیم که اتفاقی را بیندازیم که تا کنون در کشورمان رخ نداده بود و امشب به لطف حضور شما شاهد آن هستیم.
«بی تفاوت» روند شاد و ریتمیک اجرا را ادامه داد، سالن نیز با انرژی خود با قطعات همراه شد.
می دانم خیلی دیر است. خیلی زودتر از این‌ها استاد ایرج باید روی صحنه می‌آمد. خدا را شکر آرزو به دل نمی‌مانم و امشب این اتفاق می افتد. احسان خواجه‌امیری پس از این جملات از استاد ایرج دعوت کرد.
ایرج در میان تشویق ایستاده و ممتد حاضران روی صحنه آمد. او گفت: ممنونم از لطف و محبتی که به من دارید. فکر می‌کنم کمتر کسی در ایران باشد که با صدای من خاطره نداشته باشد. من قطعه جدیدی نخوانده‌ام اما قطعاتی که می‌خوانم برای جوانان تازگی خواهد داشت.
قطعاتی شروع به نواختن شد که برای همه نوستالژیک بود. «دست تقدیر» اولین قطعه‌ای بود که ایرج خواند. دست زدن‌های منظم و آرام جمعیت آن را از ابتدا همراهی کرد. پس از شنیدن نام «دوستی» به عنوان قطعه بعدی، حاضران تشویق بلندی کردند و منتظر شنیدن این قطعه که بیشتر با آن آشنایی داشتند، شدند.
نام «پرنده» قطعه‌ای که در پایان تمام کنسرت‌های خواجه‌امیری توسط جمعیت شنیده میشد، این بار هم سالن را به وجد آورد. این قطعه این بار توسط خواننده اصلی آن خوانده شد. حاضران «پرنده» تا پایان همراهی کردند.
خواجه‌امیری از افشین یداللهی یادی کرد و گفت: نام او باقی خواهد بود، آیندگان قضاوت خواهند کرد که ما چه انسان فرهیخته‌ای را از دست دادیم. جمعیت به افتخار او دست زد و ارکستر سراغ ترکیبی از قطعات پر خاطره با ترانه‌هایی از این شاعر رفت.
قطعه‌ای از آلبوم «سی سالگی» کنسرت را ادامه داد. نوای پیانو «یه روزی میاد» را به زیبایی آغاز کرد و سپس دیگر سازها به آن پیوستند.
حال و هوای حاکم بر سالن با قطعه شاد «با تمام قلب من» تغییر کرد و با جدیدترین تک قطعه منتشر شده به نام «نوش دارو» ادامه پیدا کرد. «نابرده رنج»، «سلام آخر» و «سی سالگی» سه قطعه انتهایی این اجرا بود.
این کنسرت در روزهای 24 و 25 مرداد ماه نیز در تالار وزارت کشور برگزار خواهد شد.
منبع: هنر آنلاین