تو وقتی نبودی حواسم نبود
به پروانه هایی که رد میشدن
به گلدون تشنه به ماهی تُنگ
به روزای خوبی که بد میشدن
نبودی هم آغوش شب بودمو
تموم تنم بوی غم میگرفت
بدون تو اصلا دلم خوش نبود
تموم غروبا دلم میگرفت
کنار منی خوبه حالم فقط
می ترسم که دنیاتو غمگین کنم
من عادت ندارم به این حال خوب
باید شاد بودن رو تمرین کنم
کنارم می مونی تو این راه سخت
که هرجا نشستم بلندم کنی
تو میخوای رفیقم کنی با خودم
جلو آینه ها سربلندم کنی
نمیخوام که این فرصت تازه رو
به این راحتی ساده از دست بدم
تو عشقو به من هدیه دادی منم
نمیخوام که این هدیه رو پس بدم
مثل اون پرندم که قانع شده
باید عمرشو تو قفس سر کنه
حالا که درای قفس وا شدن
می ترسه رهایی رو باور کنه
باور کنه
کنار منی خوبه حالم فقط
می ترسم که دنیاتو غمگین کنم
من عادت ندارم به این حال خوب
باید شاد بودن رو تمرین کنم