تو نخ میدی که با سوزن
تموم عابرای شهر
دارن زخمامو میدوزن
تو میخندی که با خنده
بگن حال دلت چنده
نمیترسی که مرموزن
رمانتیکی
ازم دوری و نزدیکی
دلم میسوزه اما حیف
تموم شهر دلسوزن
تو آتیشی
یه روزم عاشقم میشی
ولی فردا دیگه دیره
همه درگیر امروزن
دور میشی هر روز از خودت
میگذری از مرز تنت
نیستی و تو فنجون من
گم میشه فال بودنت
چپ شده قهوه نگات
رو تقویم سال جدید
روزای تلخ من با من
روزایی که هیشکی ندید
دور میشی هر روز از خودت
میگذری از مرز تنت
گم میشی تو سیاهیشون
شبای خوب میبرنت
نمیگیره جای منو
اون که نگاهش مریضه
نیست مثه شونه های من
وقتی که اشکات میریزه