تن ترانه بابک جهانبخش سازش
آدم یه وقتایی باید با دردش
هرجوریه سازش کنه
جلو هر غریبه ای درست نیست
هر بحثی رو بازش کنه
آدم باید تنهاییش یه جور کنار بیاد
که اگه یه روزی خالی شد دور و برش
نره از کسی خواهش کنه
به در میگم دیوار بشنوه
باید این بار بشکنه
این منی که ساختی تو از خودت
به کم راضی نبود اصلا دلت
من میرم و تو مطمئن باش
کم کم همه میرن از دورت
یه روزی یه جایی رات خورد به ما یه سر بزن
چرا ساکتی رنگت پریده حرف بزن
بگو چطوره حال تو بی من کیه بپرسه حالتو
بی رحم تو بهم زنگ بزن جوابتو میدم
به در میگم دیوار بشنوه باید این بار بشکنه
به در میگم دیوار بشنوه
باید این بار بشکنه
این منی که ساختی تو از خودت
به کم راضی نبود اصلا دلت
من میرم و تو مطمئن باش
کم کم همه میرن از دورت