کاش سوی تو دمی رخصت پروازم بود
تا به سوی تو پرم بال و پری بازم بود
دیگر اکنون چه کنم زمزمه در پرده عشق
دور از آن مرغ بهشتی که هم‌ آوازم بود

خواستم عشق تو پنهان کنم و راه نداشت
پیش این اشک زبان‌ بسته که غمازم بود
رفتی و بی تو ندارد غزلم گرمی و شور
که نگاهت مدد طبع سخن‌ سازم بود

من با صدای تو می‌ خوانم
من در هوای تو می‌ رقصم
من در فضای تو می‌ بینم
من در خطوط تو می‌ جویم
من با زبان تو می‌ سوزم
آری تو شعله و من شمعم
من با امید تو می‌ سازم
کاخی به وسعت آزادی

باز آی دلبرا که دلم بی‌ قرار توست
باز آی دلبرا که دلم بی‌ قرار توست
باز آی دلبرا که دلم بی‌ قرار توست
که دلم بی‌ قرار توست
که دلم بی‌ قرار توست