تکان دهنده ترین قسمت تو بیداریست
اگه اجازه بدی توی خواب میمونم
برای شادی ارواح اینهمه رویا
هزار ساله که بی لب ترانه میخونم
سرم به دور خاطره های پینه بسته ی تو
شبیه فرفره های ندیده باد میچرخه
مسیر خاکی چشماتو باز گُم کردم
رسیده ام به دوراهی راین یا کرخه
منو باور کن توی ذهن این بن بست
منو باور کن توی کشف این لحظه
سکوت آینه هایمان که اتفاقی نیست نه
دروغ از تو بریدن یه حقیقت محضه
به سختی عقربه هارو توی برف هُل میدم
برای رد شدن از این جاده ی فراموشی
نفس بُریده ساعتم انگار رو به من میگه
به گل نشسته ستارت تو بهت خاموشی
تمام با تو نبودن به بودنم ماسید
تمام از تو گذشتن که ذهر در جامه
هجوم هجمه ی سیگارو بغضی و تنهایی
مقدمات سقوط از کنار یه بامه
منو باور کن توی ذهن این بن بست
منو باور کن توی کشف این لحظه
سکوت آینه هایمان که اتفاقی نیست نه
دروغ از تو بریدن یه حقیقت محضه