نفس چه قدر سخته وقتی که تو منو جا گذاشتی تو این روزگار
خیابون به بن بست شب میرسه، رو آسفالت بی منطقی پا نذار
تنفس چه قدر سخته وقتی که تو داری توی خوابم قدم می زنی
خیالم پر از سربه، ترکم نکن، تو بی رحم ترین آرزوی منی
توی گوش من پر شده از سکوت
یه دیوار صوتی شدم رو به روت
تو دیوارو بشکن، به دادم برس
دارم راه میرم کنار سقوط
بگو تا کجا میکشونی منو
کجا می بری این تن خسته رو؟
منو پر کن، از بودنت خالیم
شبو پر کن از خواب و بیداریم
تنفس چه قدر سخته وقتی که تو همه ش فکر تردید و دل کندنی
تو از خاطرم ساده رد می شدی همون لحظه که عشقمو خط زدی
تو از خاطرم رد شدی تا که من به تصویر بی حرف تو خیره شم
خیالم پر از سربه، ترکم نکن، کنار اتوبان نفس می کشم
توی گوش من پر شده از سکوت
یه دیوار صوتی شدم رو به روت
تو دیوارو بشکن، به دادم برس
دارم راه میرم کنار سقوط
بگو تا کجا میکشونی منو
کجا می بری این تن خسته رو؟
منو پر کن، از بودنت خالیم
شبو پر کن از خواب و بیداریم