دو هزار تا راه روشن دو هزار تا چاه تاریک
تووی چشمای تو حتی از خود خدا دو تا بود
توو اتاق آرزو هام هیچی نیست هیچی نمیخوام
غیر حال خوبی که با تو فقط توو این اتاق بود
هر چقدر چشات قشنگ بود هر چقدر آبی بود
مثل طعمه های ماهی گیری قلابی بود
بهترین عکسی که از خودم دارم جایی بود
که از آب (درم آوردن) با یه طناب (درم آوردی)
عجب آبی بود
اگه چشم تو چاه باشه اگه عشق گناه باشه
مهم نیست چقدر عمیق باشه
گلوگیر نگاهت که شدم دیدم قراره تا ابد
تووی گلوم یه تیغ باشه
دلم موزه زخمای توئه زخمی حرفای توئه
زخم بده از رفیق باشه
اگه چشم تو چاه باشه اگه عشق گناه باشه
مهم نیست چقدر عمیق باشه
گلوگیر نگاهت که شدم دیدم قراره تا ابد
تووی گلوم یه تیغ باشه
دلم موزه زخمای توئه زخمی حرفای توئه
زخم بده از رفیق باشه
هم ازت خاطره دارم هم ازت فاصله دارم
تا حالا یه همچین جنگی تووی تاریخ نبوده
به صلیب کشیدیم اما کل تاریخو بگردی
کف دست هیچ مسیحی اینهمه میخ نبوده
اگه چشم تو چاه باشه اگه عشق گناه باشه
مهم نیست چقدر عمیق باشه
گلوگیر نگاهت که شدم دیدم قراره تا ابد
تووی گلوم یه تیغ باشه
دلم موزه زخمای توئه زخمی حرفای توئه
زخم بده از رفیق باشه
اگه چشمِ تو چاه باشه اگه عشق گناه باشه
مهم نیست چقدر عمیق باشه
گلوگیر نگاهت که شدم دیدم قراره تا ابد
تووی گلوم یه تیغ باشه
دلم موزه زخمای توئه زخمی حرفای توئه
زخم بده از رفیق باشه