شهر از تو خالی و من از تو پُر تر از قبل
دلتنگتم اما یه نَمه دلخورتر از قبل
توو سفره ی قلبِ من هنوز یه لقمه نون هست
نون هست توو این سفره ولی آجر تر از قبل
دیوار کشیدم دور لحظه هایِ بی تو
میگیره دلِ آدم توو این هوایِ بی تو
هیچی دیگه عینِ قبلنا مزه نمیده
حتی مزه ی سیگارِ بعدِ چایِ بی تو
دیوار کشیدم دور لحظه هایِ بی تو
میگیره دلِ آدم توو این هوایِ بی تو
هیچی دیگه عینِ قبلنا مزه نمیده
حتی مزه ی سیگارِ بعدِ چایِ بی تو
تصمیم گرفتم اگه برگردی دوباره
برعکسِ همیشه با تو این بار بسازم
با اینهمه آجر که توو سفره ی دلم هست
تا کیِ تا کجا قراره دیوار بسازم
تصمیم گرفتم به خودم سخت نگیرم
حق با توئه من برنده ی بازی نبودم
گفتم میتونی بری ولی راست نگفتم
روراست بگم از تهِ دل راضی نبودم
راضی نبودم، راضی نبودم
دیوار کشیدم دور لحظه هایِ بی تو
میگیره دلِ آدم توو این هوایِ بی تو
هیچی دیگه عینِ قبلنا مزه نمیده
حتی مزه ی سیگارِ بعدِ چای بی تو