دلم گرفته از خودم
که ساده فرض میشدم
برای عبرت همه
همیشه درس میشدم
دلم گرفته از تو که
مدام زخم میزنی
شبیه رد میشی و
خود تو مشکل منی
دلم گرفته از همه از ادعا و همهمه
تموم درد و غصه های آسمون رو شونمه
دلم گرفته از خدا و گریه های بیصدا
که میشنوه صدام و اما خوب
صبوره این همه
دلم گرفته از همه از ادعا و همهمه
تموم درد و غصه های آسمون رو شونمه
دلم گرفته از خدا و گریه های بیصدا
که میشنوه صدام و اما خوب
صبوره این همه
تو ارتباط آدما به زنجیر میرسم
به فرصت های عاشقی
همیشه دیر میرسم
تموم ِ خنده هام شده
یه طرح سرد کاغذی
که رو نقاب صورتم
به تصویر میکشم
دلم گرفته از همه از ادعا و همهمه
تموم درد و غصه های آسمون رو شونمه
دلم گرفته از خدا و گریه های بیصدا
که میشنوه صدام و اما خوب
صبوره این همه
دلم گرفته از همه از ادعا و همهمه
تموم درد و غصه های آسمون رو شونمه
دلم گرفته از خدا و گریه های بیصدا
که میشنوه صدام و اما خوب
صبوره این همه
دلم گرفته از همه از ادعا و همهمه
تموم درد و غصه های آسمون رو شونمه
دلم گرفته از خدا و گریه های بیصدا
که میشنوه صدام و اما خوب
صبوره این همه