بهت احساس عجیبی دارم
با سکوتم اینو میفهمونم
که من اینجام کمی دقت کن
پشت تنهایی تو پنهونم
ته آرامشمون گم میشم
وقتی که چشماتو هم میزاری
با صدای نفسام پیدام کن
تا که این فاصله رو بر داری
انقدر از عشق هم آروم شدیم
که شبیه من وتو هیچکس نیست
ما یکی بودن و معنی کردیم
من شدم تو تو شدی من بس نیست
گره خورده نفسامون با هم
قلب من تو سینه ی تو میزنه
آخرین نقطه ی هر جمله ی تو
اولین واژه ی حرفای منه
ما به تصویر هم عادت کردیم
که سکوتت به دلم می شینه
این یه وابستگیه یا عشقه
هرچی که هست واسم شیرینه
بد وخوب هرچی که بودیم اما
لحظه هامونو باهم سر کردیم
یاد روزای سفر کرده بخیر
کاش می شد به عقب برگردیم
ما تو تنهایی هم پنهونیم
هر دو احساس عجیبی داریم
بینمون فاصله یک آغوشه
بیا این فاصله رو برداریم