دنیا رو بردی توی ال سی دی لپتاپت
خبرای تو در تو رژه میرن تا خوابت
تقسیم یه چیز تازه هیجان انگیز
یا وقتی حرفی نیس یه عکس ساده از پاییز
خودتو تو آینه ببین شاید که تنهایی
با وچود چن هزار تا دوستای رویایی
یه صفحه مجازی که معیار سنجش نیست
حتی پای عکست لایک نباشه زیبایی
کلیک انگشتا با حسامون یکی میشه
قرمزی سمت چپ بالا شده کلیشه
دلخوریای مجازی بدون پرسش
هرکی ناسازگاری کنه می کنیم قفلش
حتی وقتی هم کنار همدیگه می شینیم
همو از تو وبکم لپتاپامون می بینیم
یه نامه کاغذی یا نگاهی از نزدیک
جاشونو دادن به چت با یه گوشی باریک
پای یه چیزای عجیبی لایک زیاده
اثر هنری گاهی یه گوشه افتاده
خیلیا تو لیست دوستات هستن و بیکارن
ولی تو هیچ چیز مشترک سهمی ندارن
خودتو تو آینه ببین شاید که تنهایی