من توی جمع صمیمی
حالا یه گوشه نشستم
چشمام بازه به روشون
ولی قلبم بستم
یه جوری با خندهاشون
الکی منم میخندم
حرفشون نمیفهم
سکوت و بهونه کردم
من همینم من همینجورم
با همه نزدیکم ولی دورم
من همینم اونی که دنیاش
شده اندازی اتاقش
چون که نگاهش غریب هست
نمیره هیشکه سراغش
من همینم اونی که هر شب
مهمون تنهایاشه
اونی که وقتی میفته
میتونه تنهایی پاشه
من توی کافه جدید و
ساعت مچیم رو هفته
روبروم صندلیه خالی
یکی خیلی زود رفته
همه قرارای عمرم
هیچکدوم فردا نداره
بین منو همه ی دنیا
یه دیوار دیواره
من همینم من همینجورم
با همه نزدیکم ولی دورم
من همینم اونی که دنیاش
شده اندازی اتاقش
چون که نگاهش غریبه ست
نمیره هیشکی سراغش
من همینم اونی که هر شب
مهمون تنهایاشه
اونی که وقتی میفته
میتونه تنهایی پاشه