اگه رفتن همه اما به تو پشتم هنوز قرصه
همین بسه ببینم که یکی حالم رو میپرسه
مثه بادبادکی حیرون به نخله کهنه ای بندم
واسه ای که تو خوش باشی دارم بیخودی میخندم
تو باید جایه من باشی بفهمی کله دنیامی
میخندم پیشه تو اما خودت دلیله اشکامی
میرم تنها تویه این کوچه شاید روزی تو تنها شی
ولی بازم نمیفهمی تو باید جایه من باشی

اگه حاله منو داری اگه تنهاتر از پیشی
از این کوچه بدونه من چطور تنهایی رد میشی
آخه این کوچه از اول قراره ما دوتا بوده
ادامه واسه ما سخته جدایی واسه ما زوده
میخوابم تویه این کوچه شاید بویه تو توش باشه
شاید فردا سره راهت با دیدارت چشام وا شه
به حسم شک ندارم چون دلم همینو فهمیده
از این کوچه گذشتی چون هنوز بویه تورو میده