دیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که من با این دلمبی آرزو عاشق شدمبا اون همه آزردگیبر زلف او عاشق شدمعاشق شدمای وای اگر صیاد منغافل شود از یاد منقدرم نداندفریاد اگر از کوی خودوزرشته گیسوی خودبازم رهانددیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدر پیش بی دردان چرافریاد بی حاصل کنمگر شکوه ای دارم ز دلبا یار صاحب دل کنموا ز دردی که درمان نداردفتادم به راهی که پایان نداردکه پایان ندارداز گل شنیدم بوی اومستانه رفتم سوی اوتا چون غبار کوی اودر کوی جان منزل کندوا ز دردی که درمان نداردفتادم به راهی که پایان نداردکه پایان ندارددیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که در گرداب غماز فتنه گردون رهیافتادمو سرگشته چونامواج دریا شد دلمافتادمو سرگشته چونامواج دریا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلمدیدی که رسوا شد دلمغرق تمنا شد دلم