من تذروی خوش سرودم از دیار نغمه خوانیرشته بند گردن من این سرود آسمانیبال من بگشا و از بندم رها کنپایم از این رشته های بسته وا کنتا فضای آسمان بیکرانهپر کنم با نغمه های جاودانهبال من بگشا و از بندم رها کنپایم از این رشته های بسته وا کنتا فراز کوه و صحرا دشت و دریا پر کشمپر کشم تا بیکرانها پرکشمتا گریزم از نیاز اب و دانه، آشیانه، پر کشمپرکشم تا بی نشانها پرکشمپرکشم تا بگذرم از رنج و از درد زمانهبال و پر شویم سحر در چشمه پاک ترانهبال من بگشا و از بندم رها کنپایم از این رشته های بسته واکن